27 december 2005

Meten is weten

Zoals ik al eerder zei, ik wil 12V accus in m'n fiets gaan gebruiken. Zo'n accu levert natuurlijk niet altijd precies 12V, dit zakt als de accu leeg gaat raken. Om te voorkomen dat ik dan ineens in het donker kom te staan wil ik eerst weten wat die Microcon voeding doet bij verschillende spanningen en met meerdere LEDs. De voeding kan bij 12V vijf rode LEDs van 30mA (in serieschakeling) voeden. Een LED is nogal gevoelig voor de stroomsterkte die er doorheen gaat, de spanning kan 'm wat minder schelen. De Microcon zorgt ervoor dat bij een variabele spanning de stroomsterkte constant op 30mA blijft. Met spanningsmeter en variabele voeding bouw ik een testopstelling. Deze gegevens pletter ik in een excel sheet en maak er een mooi grafiekje van:



Het is duidelijk dat er gelijk een aantal configuraties uitvallen; vijf LEDs is eigenlijk alleen te gebruiken als de spanning constant op 12V blijft. Vier LEDs gaat nog net, en met drie LEDs heb je bij een accuspanning van 7,5V nog goed licht. Met één LED gaat de regelaar bij 12V raar doen, en brandt de LED veel te fel, dat houdt ie niet lang vol. De keuze van het aantal LEDs hangt ook af van het type accu dat eraan gaat hangen NiMH accu's zijn vrij flexibel in gebruik, maar Li-Ion en helemaal Li-Polymer accu's mogen in een 11,1V configuratie niet verder ontladen worden dan 9V. En omdat ik nog niet weet wat voor'n accu's ik ga gebruiken..... hou ik het even op 2 of 3 LEDs per Microcon voeding.

23 december 2005

Even iets anders.

De kap van het achterlicht is nu af, maar daarmee ben ik er nog niet. Ik zal de kap ook nog moeten voorzien van LEDs en electronica, en ik moet het hele spul ook nog waterdicht op de fiets kunnen monteren. Om met het eerste te beginnen: de verlichting. In deze tijd gaat men natuurlijk niet rommelen met gloeilampjes, maar gebruikt men LEDs. Nu zijn die in vele soorten en maten te verkrijgen, dus dat is geen probleem. Wat wel een probleem is, is de voeding. Ik ben van plan op een of twee 12V accu's in mijn Quest te gaan gebruiken, en daar houdt de gemiddelde LED niet van. Die voelt zich pas happy bij een voltage van tussen de 2 en 3V. Nu kan je dit voltage wel omlaag brengen door weerstanden te gebruiken, maar dat is weer niet zo zuinig in accu-verbruik. In fietswinkels word je doodgegooid met fietsverlichting. Deze werken allemaal met spanningen tussen de 3 en 6 volt, en dit doen ze nog energiezuinig ook. Deze lampen maken gebruik van slimme electronische schakelingen. Zo'n slimme schakeling wil ik ook. Weer zoek ik mijn toevlucht op internet. Ik vind genoeg over LEDs, maar slimme schakelingen vind ik niet. Wel her en der wat verouderde prints, waarvan de onderdelen niet meer te krijgen zijn. Uiteindelijk vind ik in Duitsland een bedrijf dat behalve een hele hoop LEDs ook voedingen voor LEDs verkoopt. Het heet Dotlight en na enig zoeken vind ik de juiste voeding. Het kleinood luistert naar de naam Microcon DC30 en kan vijf rode LED's bij een spanning van 12V voeden. Dat ziet er goed uit. Het ding kost maar €2,49. Omdat ik ook nog een remlicht in het achterlicht wil monteren en ik niet weet wat ik er verder mee ga doen, bestel ik er zes. Ook bestel ik wat High Brightness (rode) leds. Verder heb ik nog even verlekkerd over de site gedwaald, ze hebben een hoop mooie spullen, en vooral een hoop mooie accesoires. Hier kom ik nog eens terug....

15 december 2005

Schuren, schuren en schuren

Als de hars is uitgehard ga ik verder. Met een vijl ga ik eerst de gietresten van gisteren langs. Daarna komt het schuren. Met een P400 schuurpapiertje maak ik de lamp vlak. Ik gebruik hiervoor een waterproof schuurpapier, want giethars-stof is erg irriterend voor de luchtwegen. Daarna ga ik verder met schuurpapier P600, P800 en P1000. Als ik die laatste stap gehad heb kan ik met schuurpapier niet verder, want P1000 is de fijnste maat die te krijgen is. Om de lamp aan de buitenkant vlak en glanzend te krijgen gebruik ik koperpoets. Het busje is al twintig jaar oud, maar na flink schudden krijg ik de aangekoekte massa in het flesje weer wat los. Omdat ik nog niet precies weet wat ik wil maak ik drie lampen; je ziet ze hieronder.

04 december 2005

Afwerken

Een vers gegoten giethars achterlicht ziet er niet uit. Hij is zo mat als een krant, aan alle kanten steken er gietresten uit en her en der zitten er kleine en grotere belletjes in. Ik begin met de gietranden. Die zijn met een mesje of vijl makkelijk te verwijderen. De kleine belletjes krijg ik weg door de gehele lamp wat op te schuren. De grote bellen zijn een probleem; als ik die weg wil schuren hou ik geen lamp over. Ik besluit ze op te vullen met giethars. Dit houdt in dat ik weer een dag moet wachten voordat ik verder kan.

03 december 2005

Polyester gieten

Nadat ik met een holslagpen een gat in de gietvorm had geslagen (anders krijg ik de giethars en zo moeilijk in) kon ik beginnen met het maken van de eerste polyester lamp. Daar gaan we:
  • de twee siliconen helften van de mal aan elkaar zetten met plakband (tegen lekken van de polyesther giethars)
  • twee delen polyester en een deel harder afwegen
  • mespuntje rode kleurstof toevoegen
  • het geheel goed mengen
  • kwartier wachten om luchtbellen te laten ontsnappen
  • giethars in de mal gieten
  • laten uitharden

02 december 2005

Succes !

Na m'n werk direkt naar boven. De siliconen waren goed uitgehard. Eerst maar het kartonnen doosje van de vorm afhalen. Dit ging niet zo gemakkelijk als gedacht. Het spul bleef behoorlijk plakken. De volgende keer het karton maar afplakken met plakband. Met een hobby-afbreek mes sneed ik vervolgens m'n gipsen werk voorzichtig los. Op een andere site had ik al gelezen dat het snijvlak niet te vlak mag zijn, anders kunnen de twee helften verschuiven wanneer je er mee gaat gieten. Het lossnijden ging vrij makkelijk. Ik had verwacht dat de gipsen lamp de strijd gehavend zou verlaten, maar het bleef bij een paar krasjes van m'n mes.

01 december 2005

Het uur U

D'r zaten al heel wat uren werk in, en nu was het uur van de waarheid dan toch eindelijk aangebroken. De gipsen lamp moest eraan geloven en zou z'n uiteindelijke siliconen-bad moeten doorstaan. Van karton maakte ik wederom een kistje. Van wat resten siliconen die ik bij de vorige giet-sessie had over gehouden fabriceerde ik een paar steunen, zodat lampie niet tegen de wanden van het kartonnen bakje zou komen. Ik mat weer een hoeveelheid siliconen af en goot deze voorzichtig in het bakje, totdat de lamp kopje onder ging. Nu weer een dag wachten en kijken of alles goed is gegaan.

29 november 2005

Het fijne werk.

Die gipsen lamp was natuurlijk nog niet fabrieksklaar. Er zaten nog luchtbelletjes in en hij was nog wat te ruw. Ook zaten er beschadigingen aan de randen die ik had veroorzaakt bij het verwijderen van de binnenlamp. Heel voorzichtig heb ik links en rechts wat gips toegevoegd cq. verwijderd, totdat ik een lamp in handen had die zo glad was als een ei. Voor de bevestiging aan de fiets boorde ik er alvast twee schroefgaten in, zodat ik dat zometeen niet in de polyesther lamp hoefde te doen...


24 november 2005

Weer een stap verder....

De tweede (binnen)lamp gegoten en er met een boor voorzichtig gaatjes van een halve centimeter diep in gemaakt. Zo kan ik bij het vijlen zien tot hoever ik het gips moet weghalen. Ik kan onderhand geen gips meer zien, maar ik heb wel de indruk dat het gaat lukken. De binnenlamp ga ik in de siliconenmal hangen. Daarna gooi ik er gips in en haal ik de binnenlamp eruit. Zo moet ik een mooie holle gipsen lamp krijgen met een schaal van 5mm dik. Theoretisch dan... Om te voorkomen dat de twee stukken gips onlosmakelijk met elkaar verbonden worden, geef ik de binnenlamp een kek rood kleurtje. Met Bison-kit plak ik het vervolgens op een stukje plastic en hang het in de siliconen-mal. Nu het gips erin en een uurtje wachten....


Het losmaken van de binnenlamp kostte enige overredingskracht, maar het was tenslotte gelukt. Nu heb ik eindelijk een lampekap (of is het lampenkap) in handen waar ik een polyesther exemplaar van kan bakken...

20 november 2005

Eerste mal

Na 24 uur uitharden was het tijd om te kijken wat het resultaat was. Voorzichtig peuterde ik links en rechts het plakband weg. Alles was goed gegaan. De gipsen lamp kwam er mooi uit en het oppervlak was mooi glad. Ik ga deze mal gebruiken om een tweede gipsen lamp te gieten. Van deze lamp haal ik ongeveer 5 mm gips weg, en plaats deze binnen de zojuist gemaakte gietvorm. Op die manier kan ik zometeen het uiteindelijke gipsen model maken.

19 november 2005

Gieten

De volgende stap van het achterlicht project is het maken van een gietmal voor het massieve basismodel. Om de Quest-mal heb ik van dik karton een bakje gemaakt. Daarin heb ik de gipsen lamp geplaatst. Het karton heb ik met breed plakband volgeplakt, zodat het silicone zometeen makkelijker los komt. Eerst weeg ik de hoofdcomponent af; een flinke hoeveelheid silicone. Het gewicht is volgens Polyservice ongeveer gelijk aan water, dus kan ik makkelijk berekenen hoeveel ik moet afwegen als ik het volume van de gietbak weet (natuurkunde 1e klas MAVO niveau). Het spul heeft een vreemde consistentie; het is stroperig, maar als je het even z'n gang laat gaan kruipt het overal tussen en is het dun als water. Wanneer ik de harder eraan toevoeg zakt de viscositeit even heel snel. Polyservice raadt aan om de te gieten vorm van tevoren in te smeren met de siliconen, om luchtbelletjes aan het oppervlak van het te gieten figuur tegen te gaan. Daarna giet ik de hele bak vol. Na een paar uur wordt de massa stijf, en na 24 uur kan ik m'n gipsen lamp uit de mal halen. Deze mal ga ik gebruiken voor het maken van de eindversie van de gipsen lamp.


13 november 2005

India

Het kan niet altijd feest zijn. Afgelopen drie weken zijn we heerlijk op vakantie in India geweest. Daar heb ik mij op een andere hobby van mij kunnen storten: fotografie. Voordat ik weer verder ga met het Quest-achterlicht-project hier nog even een foto van een stel andere driewielers:


14 oktober 2005

Siliconen

Nu had ik dus een massief gipsen achterlicht. Maar omdat ik daar geen lampjes in kon bouwen en gips zo slecht licht doorlaat was ik er nog niet. Mijn doel was uiteindelijk het gieten van een polyesther achterlicht in giethars. Hiervoor moest ik eerst een gipsen model maken, uiteraard met een holle binnenkant. Van dit model wilde ik vervolgens een gietmal maken. Na wat rondgeneusd te hebben op internet vond ik een adres dat mij van de juiste spullen kon voorzien; Polyservice in Capelle a/d IJssel. Nadat ik de vriendelijke man aan de balie had uitgelegd wat ik wilde, ging ik met het volgende naar huis:
  • 1 kg siliconenrubber + 50 gr harder
  • 1 kg poly-pox epoxy + 500 gr harder
  • potje rode transparante pigment pasta
  • een weegschaal
  • een stel maatbekers
De siliconen rubber was erg prijzig, maar omdat het zo buigzaam is, is het in dit geval beter toepasbaar dan het goedkopere vloeibare rubber. Het potje rode kleurstof kocht ik om de epoxy te kleuren.

02 oktober 2005

Schaven en Schuren

Nadat de gipsen vorm uit z'n houten mal bevrijd was, begon het vormen van de lamp. En het is nog heel wat werk om zo'n lompe klomp in de juiste vorm te krijgen. Eerst deed ik dat met een grove houtvijl, daarna met een iets fijnere, en tenslotte met schuurpapier. De Quest-mal gebruikte ik om de onderkant van het achterlicht te vormen; ik spande er een stuk grof schuurpapier om en ging er zolang met de gipsvorm overheen totdat de juiste kromming verkregen was. Wanneer ik iets te veel had afgeschuurd (kan natuurlijk gebeuren) maakte ik het model nat en plakte er weer wat gips tegenaan. Uiteindelijk kreeg ik een lamp die er uitzag zoals hieronder.....

23 september 2005

Idee !

Opeens had ik het. Waarom geen achterlicht maken in de vloeiende vormen van de Quest zelf ? Van de website van velomobiel even de maatschets opgehaald en afgedrukt in diverse groottes. Via-via had ik de maten weten te bemachitgen van de staart van een Quest. Met een beetje knippen had ik een lamp-afmeting gevonden die mij wel geschikt leek. Deze tekende ik af op een plaat multiplex van 18mm dik. Met drie van die platen op elkaar maakte ik een mooie mal die als basisvorm diende voor het gipsen model dat ik wilde gieten (zie de figuren hieronder)....

15 juli 2005

Mijmeren...

Omdat ik nog anderhalf jaar op m'n fiets moet wachten begin ik te denken en te mijmeren... Wat kan ik doen totdat de fiets in (hoop ik) september 2006 wordt afgeleverd ? Om te beginnen: wat meer fietsen. Ik ben van plan de Quest al fietsend thuis te brengen en dus verken ik alvast een deel van de route. Met het navigatie programma Ozi-Explorer stippel ik een geschikte route uit zodat ik deze in m'n Garmin GPS kan zetten tegen de tijd dat het zover is. Maar zover is het nog lang niet !

Op de Cycle Vision heb ik zo eens naar al die fietsen staan kijken en daar viel mij op dat er nog wat gedaan kan worden aan dat deel van de fiets waar de meeste mensen het meest naar zullen kijken; de achterkant. Op die achterkant prijkt een achterlicht dat ook te vinden is op de meeste zitfietsen. Daar kan ik wel iets beters voor vinden. Ik begin internet af te struinen en vind in korte tijd heel wat verschillende soorten achterlichten, maar niets is naar mijn smaak (jawel, soms ben ik een enorme zeikerd...)

04 juni 2005

Bibberen

Ik ben al meer dan tien jaar lid van de NHVP, maar moet tot mijn spijt bekennen dat ik nog nooit naar een Cycle Vision geweest ben. Ik ken de sfeer alleen van de foto's in het Fiets& blad en van de website. Als we in Zantvoort aankomen waait er een koude schrale wind over het terrein. Het lijkt wel maart in plaats van juni. 's Middags breekt de zon wat meer door en wordt het wat aangenamer. Nadat we alle stands hebben bekeken maken wij ons op om naar het fietsvolk te kijken dat klaarstaat om op een afgesproken plek tegelijkertijd in dezelfde richting te vertrekken. De vrolijke kleuren geven het geheel een fleurig aanzien. Na de 1-uurs race eten we wat en kijken daarna naar de start van de 4-uurs race. Zoals te verwachten rijdt Ymte weer voorop, met even daarachter een hele sliert Questen en zo af en toe een lowracer. We wachten de finish niet af, want het is nog steeds koud. De uitslag zie ik wel op de website.

26 maart 2005

Testrit

Het weer is niet bijster boeiend als wij deze ochtend richting Dronten rijden. Zwaar bewolkt en zo af en toe een dunne motregen. Bij Velomobiel worden wij verwelkomd met warmte en koffie. Daarna maken we een proefrit. Mijn vriendin Astrid in een Mango en ik natuurlijk in een Quest. Het stuurknuppeltje is in eerste instantie even wennen, maar het fietsen is een geweldige ervaring. We fietsen heel wat rondjes op het terrein en maken veel foto's van en in de fiets. Daarna naar binnen alwaar ik vlot door het wensenlijstje heenloop en m'n handtekening onder het bestelformulier wordt geplaatst. Nog even een kopie maken, Ymte zet m'n naam onderaan de bestellijst (die akelig lang is) en we gaan weer terug naar huis.

12 maart 2005

Knaag, knaag....

De afgelopen weken veel over internet gestruind en veel over velomobielen gelezen. Nog eens in mijn verzameling NHPV-bladeren geneusd en daar ook een en ander gevonden. De Quest van Velomobiel gooit bij mij de hoogste ogen. Hij is sneller en goedkoper dan de Versatile en de levertijd van anderhalf jaar is eerder een voordeel dan een nadeel; ik heb 'm op dit moment nog niet echt nodig, en ik heb mooi de kans om te sparen. Dus een mail naar Dronten gestuurd. Volgende week gaan we langs...

06 maart 2005

De Kiem....

Vandaag is de kiem gelegd. We waren met een vakantie-vriend naar de Uit & Op Pad Beurs in Utrecht en de HPV was er vertegenwoordigd met een flink aantal mooie fietsen. Aangezien ik vroeger jarenlang op de fiets (eerst een M5 en later een Optima Condor) naar mijn werk fietste, moest ik natuurlijk een kijkje nemen. Flevomobiel showde een mooie Versatile. Ik nog vertellen dat ik het jammer vond dat ik zo'n fiets op dit moment niet nodig had. We brachten nog even een bezoek aan wereldfietser Frank van Rijn, die net terug was van een fietstocht naar India en speciaal voor de beurs eerder terug was gekomen. Ondertussen bleef de velomobiel knagen.....