Regenboog en paarden

Afgelopen zaterdag naar de Biesbosch gefietst. Daar was ik al een tijd niet geweest. Het was nog donker toen ik de fiets in stapte, en had dus geen idee hoe het weer zou worden. Ik kon de maan zien schijnen, maar op de straten lagen overvloedige plassen, dus helemaal droog was het afgelopen nacht niet geweest. Net voorbij Werkendam werd het allengs lichter en kon ik een beetje duidelijker zien wat de hemel mij deze ochtend brengen zou.

In het oosten dreven donkere wolken weg, terwijl in het noordwesten (waar de wind vandaan kwam) zich nieuwe buien aankondigden. Waar ik fietste was de hemel wolkenloos, en dat zorgde voor een mooie zonsopkomst.

 

Tegen het licht van de opkomende zon zwommen wat zwanen voorbij. Ze deden flink hun best om het plaatje nog wat pittoresker te maken dan het al was, met een mooie fiere houding dreven ze traag door het water.

Aan de horizon donkere luchten en wegvliedende regenbuien.

 

Op de weg terug reed ik langs een weide waar wat paarden stonden te grazen. In mijn spiegels zag ik dat er achter mij een mooie regenboog gevormd was, als aankondiging voor weer meer regen. Ik stopte bij een hek. De paarden kwamen in gestrekte draf aan om dat rare vehikel eens van dichterbij te bekijken.

Dat merk ik wel meer. Wanneer paarden vrij in de wei lopen zijn zij helemaal niet bang meer voor een velomobiel. Dat wordt anders wanneer ze op pad zijn met een berijder. En ontaardt in schuimbekkende paniek wanneer ze aangespannen zijn aan een wagen. Maar deze dames stonden dus vrij in de wei, en dan is er niets aan de hand.

Kou en mist.

Terwijl het in het midden van Europa overvloedig regent, en het in de alpenlanden uitbundig sneeuwt, was het in Nederland dit weekend fijn zonnig en droog. Het is weliswaar bijna 20°C graden koeler dan een week geleden, maar dat mag de pret amper drukken. Want door die sterke afkoeling krijg je mooie mistbankjes, en daar houd ik als vroege ligfietser van. Vandaar dus onderstaande plaatjes.

 

Zomerritjes

De afgelopen maanden en weken gefietst zoals gewoonlijk. Dit behoudens een vakantie van twee weken in de Azoren. Deze eilanden waren overigens mooi. Groen en bergachtig, met veel mooie wandelpaden en niet al te warm. Dat is het in Nederland deze zomer gelukkig ook niet. We zijn de afgelopen jaren gewend aan bermen die er rond deze tijd bruin en dor bij liggen, maar nu zijn veel bloemen aan een tweede bloei begonnen, en staan langs de fietspaden de schermbloemen weer overdadig te bloeien. En afgelopen weekend was het na een weer een natte week ineens mooi mistig in de vroege uren, getuige de onderstaande foto's.

 

Puik hemelvaarts weekend

 

Het was mij 't weekend wel, afgelopen Hemelsvaart weekend. Na wekenlang wisselvallig en nat weer, waren daar ineens vier aaneengesloten droge en zonnige dagen. Elke ochtend stond ik voor dag en dauw op om eens lekker een stuk te gaan fietsen. Hooikoorts pilletje slikken (want daar heb ik last van), waterfles mee, camera's in de fiets en gaan met die banaan.

Op de foto hier boven staat m'n fiets in het Munnikenland, vlak bij slot Loevestein. De polder is hier een aantal jaar geleden op de schop gegaan. Boeren akkers hebben plaats gemaakt voor meertjes, vennetjes, en moerassen. Meestal lopen hier paarden en koeien vrij rond, maar die grazen nu ergens anders.

Op de foto's hieronder is de Alblasserwaard te zien, met een mooie laag mist over de polders.

Tussen Woudrichem en Zaltbommel loopt een mooi fietspad over de dijk langs de Merwede. In de lente slapen hier elke ochtend de schapen met nieuwe aanwas op het fietspad. Ik rijd hier altijd stapvoets. Het is nog vroeg, en de meeste schapen zijn nog in diepe slaap als ik aan kom rijden. Meestal staan ze bij mijn naderen en het wakker worden lodderig op, om mij vrij baan te geven. Een enkel lam kan nog wel eens blijven staan om aan mijn fiets te snuffelen.

Verder ben ik ook nog even naar Kinderdijk gefietst. Het was er opvallend rustig. Behalve wat joggers en een enkele man die zijn hond uit liet, waren er nog geen mensen te zien. Zelfs de fotoclubs waren afwezig.

Onstuimig weer op Kinderdijk

Afgelopen zaterdag was ik even naar Kinderdijk gefietst. Het lekkere weer dat het begin van deze maand kenmerkte was al een week verdwenen. Het was al vijf dagen lang koud en guur, met soms veel buien. Zo ook op deze bewuste zaterdag. Het was egaal bewolkt toen ik op pad ging. Eenmaal op weg begon de hemel open te breken, om dan vervolgens plaats te maken voor dreigende buien, van waaruit zo af en toe de zon tevoorschijn kwam.

Bij de beroemde molens aangekomen was het koud en guur, met een schrale wind uit het noorden. Ik maakte wat foto's van de voorbij schuivende donderwolken. Bij het zien van een naderende bui ben ik weer snel mijn overdekte kuip in gestapt, en in de stromende regen ben ik weer huiswaarts gereden. Het zal ooit wel weer goedkomen met het weer, verwacht ik.

 

Fietstochtjes in februari, maart en april

Een tijd niets van mij laten horen. Dat kwam, er viel ook niet zoveel te melden. Het weer varieerde van mwa tot regelrecht pet, en dan valt er ook niet zoveel te moois te zien onderweg. Maar de laatste dagen was het dan toch eindelijk mooi weer en viel er weer wat re fotograferen.

 

Fotoritjes in januari

Het wisselende weer in januari had ook zijn weerslag op mijn foto's. De maand begon uitermate druilerig en somber:

Nattigheid, wind, regen en laaghangende wolken. Veel bijzonders was het niet. Daarna kwam de winter een beetje, met wat sneeuw en vorst (ook overdag):

 

Het mooiste weer in die periode viel (natuurlijk) doordeweeks, en toen moest ik (natuurlijk) werken. Gelukkig hadden de weergoden nog een beetje winter voor het weekend over gehouden.
 

 

 

 

... en toen kwam het laatste weekend van de maand. Twee dagen mooi weer. Geen wind, geen regen, geen laaghangende bewolking. Alleen wat vorst aan de grond. Geweldig !

Hoog water

Het moge geen verrassing zijn dat we de afgelopen maanden wat meer neerslag te verwerken krijgen dan normaal. Werd er enige tijd geleden nog alom geklaagd, geschreven en gemopperd over uitdroging van bossen en velden, lage grondwaterstanden en andere rampscenario's, nu heeft de media het over dreigende overstromingen, op hol geslagen woonboten, en meer water gerelateerde ellende.

Nu wonen wij vlak bij een rivier (de Merwede), en kruisen een aantal mindere waterwegen de binnenstad (het Merwede-kanaal en de Linge), dus ik kan dagelijks zien wat de ontwikkelingen zijn op water gebied. 

Rond kerst kwam het water voor het eerst aan de net versterkte dijk. Nu gebeurt dit vrijwel elke winter, dus zo bijzonder was dit niet. Maar ook het water in de polders en kanalen staat nu veel hoger dan normaal. 

Door al dit wassende water wordt mijn actieradius wat beperkt. Het grootste deel van de Biesbosch is bijvoorbeeld afgezet. Niet alleen omdat een deel onder water staat, maar ook omdat het wild zijn toevlucht neemt naar de hoger gelegen gebieden. En om de dieren wat rust te geven zijn veel wegen en fietspaden afgezet. Dat is niet alleen in de Biesbosch zo, maar ook bij de polders rond Loevestein.

Maar als de zon even aanwezig is (heel kort maar), is het toch ineens weer mooi. Zoals hier beneden bij Zaltbommel (en een enorme plas water).