25 juni 2017

Een druilerige dag met paarden



Brug over de A15 bij Papendrecht

Vandaag een druilerige dag, maar niet druilerig genoeg om er niet met de fiets op uit te trekken.Voordat ik in de fiets stap, check ik de laatste whatsapp berichten op mijn telefoon. Mijn vader is op dit moment met zijn broer aan het toeren in Zweden. Zij vermaken zich prima, maar in een van de laatste berichten maken zij melding dat het daar 9°C is, en dat de massaal aanwezige muggen zich daar helemaal niets van aan trekken.


Ik stap zoals gewoonlijk vroeg in de fiets, en de zon schijnt zo af en toe nog door de laag hangende wolken. Met een schamele 17°C en het volledig ontbreken van stekend ongedierte is het hier toch een stuk aangenamer dan in Zweden. Nu heb je van muggen in een Velomobiel niet zo heel erg veel last, tenminste, als je een bril op hebt en je mond dicht houdt.

Omdat de wind uit het westen komt doe ik (weer) een rondje Rotterdam. Ik vind het altijd heerlijk fietsen vanuit Rotterdam richting Vianen. Een mooi fietspad langs de N210, met de wind in de rug, en dat 34 km lang. Dan mag het van mij best een beetje druilerig zijn.



Langs het Merwede kanaal wordt het toch nog even (een beetje) spannend. Ik kom een paard met wagen tegen op de Kanaaldijk. Ik zie het voertuig gelukkig op tijd, want al op een paar honderd meter afstand gaan de oren van de viervoeter spits omhoog. Ik stop en wacht af. Eén van de wagenmenners  gebaart mij om door te rijden, maar op het moment dat ik een paar duimbreedten ben gevorderd gaat het dier stroef in de ankers. Dus ik maar weer stoppen. De collega-menner stapt uit, en met één man op de bok en één man aan de teugels wordt het weerbarstige dier voort getrokken.

De situatie is hier vrij hachelijk, met links een diepe greppel met sloot, en rechts het kanaal. Maar met vereende krachten wordt het wild bokkende dier langszij getrokken, terwijl ik het bemoedigend toespreek. De heren bedanken mij voor het stoppen, en wij gaan ieder ons weegs...




19 juni 2017

Nieuwe kogelgewrichten

Toen ik twee weken geleden mijn fietscomputer verving, moest het voorwiel eruit om de sensor te vervangen. Van een van de kogelgewichten kwam een stuk roest los zo groot als een vingernagel en zo dik als een munt. Mja...

Nu wist ik wel dat de kogelgewrichten er niet al te best bij hingen, maar nu werd het toch tijd om aan vervanging te denken, vooral omdat ik de indruk had dat er toch wel erg veel speling in de stuurbeweging begon te zitten. En bovendien wilde ik niet het risico lopen dat één van de gewrichten af zou breken op een moment dat dat helemaal niet goed uit zou komen, bijvoorbeeld in een bocht. Met hoge snelheid genomen, terwijl ik net in word gehaald door een vrachtwagen. Brrr, maar even niet aan denken.

Ik dus contact op genomen met de heren van Velomobiel. Helaas hebben ze niet alles op voorraad, kennelijk worden er bij de nieuwe Velomobielen tegenwoordig andere onderdelen gebruikt. Maar na een weekje wachten is dan toch het pakket binnen. Afgelopen weekend aan de slag dus...

Eerst de fiets maar op zijn kant en langs de bouwmarkt voor een flesje WD40. Dit laat ik even intrekken...


Nu dan de elf jaar oude roestlaag (mijn fiets stamt uit 2006) een beetje los is geweekt kan ik beginnen met het verwijderen van de splitpennen en de slotboutjes. De splitpennen gaan makkelijk los, want ik smeerde de gewrichten zo ongeveer eens per één à twee jaar. De boutjes komen gelukkig ook makkelijk los, en in de tijd van een poep en een scheet heb ik de hele boel weer in elkaar.



Nu het uitlijnen. Ik heb hiervoor nog een beugel in de garage liggen, die ik jaren geleden eens ergens op de kop heb weten te tikken. Alleen nog nooit gebruikt. Ik ga op internet op zoek naar een handleiding. De eerste 'hit' is er een van de Quest en bevat niet alle informatie die ik nodig heb. De tweede hit is de goede. Een handleiding die destijds door de heren van Alleweder is geschreven. De prijzen van de diverse onderdelen staan er ook nog bij vermeld, netjes in guldens. Een vreemd gezicht (Rubberring f 1.00, Uvex bivakmuts, f 25.50). Kennelijk ben ik de Euro na 16 jaar eindelijk ontgroeid.

De volgende dag was het tijd voor een proefrit. Rotterdam maar weer. Om half zeven in de ochtend schijnt de zon al volop.


 In Rotterdam, bij de Erasmus brug is het nog stil. Erg stil.


 De Erasmus brug met gebouw De Rotterdam (in het midden)


 De lange proefrit was geslaagd, 120 km schoon aan de haak. Tegelijkertijd nog diverse pelotonnetjes verschalkt, want dat moet ook natuurlijk ;-)


14 juni 2017

Nieuwe fietscomputer en (foto) ritje


Begin juni was mijn moeder jarig. Sinds ik rondrijd in mijn Quest ga ik met de fiets naar haar verjaardag. In totaal een ritje van 180-200 km. Helaas begaf op de terugweg mijn oude trouwe CatEye het. Ik hoorde het relaitje van de sensor klikken, de kabel was onbeschadigd, maar geen snelheid in op het display. Tijd voor een nieuwe dus.

Ik naar de lokale fietsenwinkel en mij laten voorzien door een draadloos exemplaar. Kijken of dat bevalt. De sensor ging weer op de oude plaats op het linker voorwiel. De enige kleine uitdaging was het monteren van een beugel voor het fietscomputertje. Gelukkig heb ik een 3D printer, dus een aangepaste beugel was zo gemaakt, en het hele klusje was binnen een uurtje gepiept.


Toen de meter er eenmaal inzat, was het tijd voor een testritje. En dit heb ik afgelopen zondag gedaan. Naar de Biesbosch en omstreken. Het weer was rustig en klam, en het beloofde een broeierige dag te worden.

De Biesbosch bij Werkendam

Ik verbaas mij iedere keer over de stilte in dit gebied, en zo was het ook nu weer. Nu ben ik natuurlijk altijd vroeg (zo ook nu). Dus dat helpt. Maar in de wijde omgeving was niets anders te horen dan het fluiten van vogels. Heerlijk.


Woudrichem aan de Merwede


Eenmaal weer terug in Gorinchem slaat de drukte toe; veel motoren, fietsers en auto's. Dat heb ik gelukkig allemaal gemist. En oh ja, de fietscomputer doet het prima. Hier nog even een plaatje... (het is een BBB BCP 15W)