29 december 2006

Even voorstellen.....

Ik heb een overdaad aan hobby's en interesses. Naast fietsen houd ik mij in m'n vrije tijd bezig met fotograferen, websites bouwen, en computeren in het algemeen. Daarbij heb ik nog een aquarium met diverse flora en fauna onder mijn hoede. En dat aquarium ga ik nu even voorstellen:


Ziehier mijn glazen bak. Ik heb het tien jaar geleden gebouwd uit glas en hout. De afgelopen weken waren er nogal wat problemen van technische en dierkundige aard: vissen ziek, verwarming stuk, pH-meter naar de haaien en achterwand verteerd. Tijd dus voor Groot Onderhoud. Onnodig te zeggen dat dit mij flink wat werk heeft gekost, maar het was het waard; de vissen spartelen en dartelen weer lekker door het warme water, de planten groeien als kool, en het menselijk oog kijkt niet meer naar een half verteerde piepschuimen achterwand.

Waarom vertel je dit toch allemaal Rob? Heb je nog gefietst Rob ? Welnu, deze inleiding had ik nodig om te vertellen dat ik dus weinig tijd heb gehad om te fietsen. Tot aan afgelopen woensdag dan. Ik had het plan om wat overtollige kerst-kilo's te gaan wegfietsen op enkele fietspaden in de buurt, maar de route verliep anders dan verwacht.

De zon was al een week niet meer te zien geweest, en zo ook woensdag. Het was donker, het was koud, het was somber. Een fietspad gidste mij richting Vianen. Ik had het plan om vandaar uit over de dijk langs de Lek naar de molens van Kinderdijk te fietsen, maar een onsympathiek bord op een vervelend hek gooiden roet in het eten. Dijk afgesloten. Dan maar even een omweg.

Nu wil het geval dat de afsluiting zeer tactisch geplaatst was; de enige weg die ik kon volgen leidde mij al mopperend linea-recta terug naar mijn woonplaats. Pas na 25km zou ik de dijkweg weer op kunnen pakken. Maar tegen die tijd had ik er al geen zin meer in. Deze route bewaar ik voor een andere keer. Als de zon weer schijnt. En de vogeltjes fluiten. Met mooie wolkjes in de lucht. En het gras groen is. En vooral: als er geen hekwerkjes meer op wegen geplaatst zijn.....

PS: de eerste keer met (bijna) vorst in de Quest. Lekker warm !

12 december 2006

Uit m'n dak

In voorgaande blogs schreef ik wel eens dat m'n Quest tijdens het fietsen bij harde zijwind nogal eens uit z'n dak wilde gaan. Het Versatile dakje trok zich dan plotseling los van de grote-smurfenmuts. Ik was er gelukkig steeds snel genoeg bij om dat ding op te vangen, maar echt ontspannen fietst dat niet.

Tijdens het rijden zat ik al te epibreren over een oplossing (daar heb je in die ontspannen houding alle tijd voor). De meest direkte oplossing was natuurlijk het aanbrengen van nog meer klittenband op de muts, maar daar zag ik niet zoveel heil in. Goed, het duurt dan iets langer voor de zooi loswaait, maar het gebeurt toch. En bovendien oogt dat niet echt, al dat klittenband.

Wat mij beter leek was het aanbrengen van twee klittenband-scheerlijnen aan de binnenkant van het dakje, en deze lijnen aan de bestaande klittenband plakkers onder de rand te bevestigen. Ik experimenteren. Ik bevestigde twee plakstroken klittenband aan de onderkant van het dakje en zette daarna de scheerlijnen erop. Ik in een winderig weekend (Winderig Weekend een, ofwel WW1) naar buiten. De klittenband aan de onderkant van het dakje was helaas niet opgewassen tegen de windkracht. Ik moest daar dus een sterkere verbinding hebben.

Ik stuurde Ymte een mail met het vriendelijke verzoek mij nog wat drukknopjes te leveren van hetzelfde type als waar het ruitje mee is vast gezet. De knopjes werden (uiteraard) snel geleverd en ik kon aan de slag. Gaatje in het dakje geslagen, knopje erdoor, klittenband eraan en wachten op Winderig Weekend 2 (WW2). Helaas was de wind in WW2 niet zo sterk als in WW1, maar ik kreeg een goede indruk toen de fiets op de dijk plotseling van de zijkant een flinke windvlaag te pakken kreeg. Het dakje gaf geen krimp.

Helemaal zeker ben ik nog niet, dus is het wachten op WW3.

Hiernaast: de onderkant van het dakje, met de strips.














Het dakje op de Quest. De bandjes gaan naar de standaard klittenband onder de rand.

03 december 2006

Logo

Het idee van een logo voor m'n fiets was al ontstaan tijdens de prenatale Quest periode. Ik stond in een willekeurige file in een willekeurige avondspits naar de auto van m'n voorganger te staren toen m'n oog op het logo van het voertuig viel. Het viel mij op dat met een paar kleine aanpassingen dat logo zo gebruikt kon worden voor mijn toekomstige fiets. De V stond er al, en als ik de W omdraaide werd het een M. En deze twee letters vormen dan samen de afkorting voor het woord VeloMobiel. Dus....

Toen de fiets er eenmaal was en de lampen gemonteerd waren werd het tijd om aan het logo te gaan denken. Omdat de lampen op mijn fiets zo hoog zitten blijft er een flinke lege ruimte over om een logo kwijt te kunnen. Met powerpoint fabriekte ik een eerste opzet. Ik drukte het af op een papiertje en ging ermee naar de garage. Na enig schuif- en positionerings werk had ik de juiste plaats op de neus gevonden.

Omdat het logo de kromming van de neus moet volgen moest ik eerst een mal maken. Gewapend met gips en een rol plakband als gietvorm ging ik aan de gang en maakte een negatief van de plek waar het logo moet komen. Van dit negatief maakte ik met nog wat gips een positief. De volgende stap was de achtergrond van het logo. Dit maakte ik van zwart papier. Dit papier 'impgregneerde' ik met epoxy hars en klemde ik tussen de negatief- en positief mallen.

Na het verwijderen van de mallen hield ik een mooi stukje epoxy-papier in m'n handen dat precies de bolling van de neus volgde. En dan was het nu tijd voor het logo. Gorinchem is in het gelukkige bezit van een rijk gesorteerde hobby-winkel, in de regio bekend onder de naam Kreukniet. Zij hadden een niet-van-echt-te-onderscheiden rol chroom plakpapier waar ik een meter van kocht. Na wat creativiteit met mesje en lineaal had ik een mooi chromen logo in m'n handen. Dit logo plakte ik op het zwarte epoxy-papier. Vervolgens gingen er enkele dunne lagen epoxy hars overheen. Na wat schuurwerk en het aanbrengen van DD-lak was het werkstuk af en kon het een plaatsje op de neus van de Quest krijgen.



PS: Elke gelijkenis met bestaande auto- en velomobiel logo's met in het bijzonder een bepaald duits automerk berust op louter toeval.