Nieuwe DF opgehaald en nieuwe DF4 mal bij Intercitybike

Een week geleden viel er ineens een bericht van Ymte op de digitale deurmat: mijn DF is klaar en kan vanaf zaterdag opgehaald worden. Op  dat moment stond ik nog op plaats vijf van de wachtlijst, dus ik was zoals dat heet 'prettig verrast'.

Op dinsdag 26 mei was het zover: de dag dat ik de tocht naar Dronten zou ondernemen. Veel drinken en eten voor onderweg meegenomen, zodat ik niet ineens de man met de hamer zou tegenkomen, zoals mij eerder gebeurde  afgelopen lente. De weer voorspellingen voor deze dag waren meer dan uitstekend: een zwakke variabele wind, helder weer, en een temperatuur van 20-24 °C.

Om zes uur in de ochtend ging ik met de fiets vol beladen op pad.

De zon was al op, en er hing een dun laagje mist over de kanalen en velden.

Ik was van plan om 's ochtends via een andere route te fietsen dan 's middags. In de vroege ochtendzon reed ik eerst langs Arkel, Leerdam en Schoonrewoerd naar het pontje van Culemborg. De pont ligt aan de andere kant van de Lek als ik aankom, en dat geeft mij even de tijd om wat te drinken. Na vijf minuten steekt het kleine schuitje het water over, en legt aan. De pont is een zogenaamde gierpont. Dat betekent niet dat het vehikel naar mest ruikt, maar dat deze met een kabel die stroomopwaarts in de rivier is verankerd, in een halve boog de rivier over steekt. Dat gaat erg snel, want er hoeft alleen maar gas gegeven te worden. Na enkele minuten ben ik over.

Daarna gaat het via kronkel weggetjes en veel bochten door naar Doorn. De eerste heuveltjes van de Utrechtse Heuvelrug tekenen zich al af in de velden. In Doorn moet ik een flinke klim maken van 45 meter. Daarna kan ik alweer snel met een flinke gang over een gelukkig brede weg naar beneden. Via Maarn gaat het dan verder richting Amersfoort / Leusden. Daarna steek ik onder de A28 door om niet door Nijkerk te hoeven rijden. Aan de horizon zie ik de eerste windmolens al staan, ongetwijfeld moet dat Flevoland zijn. Ik steek de Nijkerkersluis open en ben in Flevoland. Vreemd genoeg heb ik hier de eerste navigatie problemen. Her en der wordt er aan fietspaden gewerkt, en mijn Garmin Edge Explore heeft moeite met het berekenen van de juiste omleiding. Eerst is hij 5 kilometer lang te mekkeren dat ik om moet keren, om dan vervolgens met een alternatief te komen dat niet altijd even logisch is.

Om even voor elven kom ik aan bij Intercitybike, bijna gelijk met een oud grijs busje waaruit de even grijze mal voor de nieuwe DF-4 (de aanstaande vierwiels DF) komt rollen. Aan de achterkant moet ik even wennen, maar voor de rest ziet de fiets er mooi uit. Ik ben benieuwd hoe de fiets gaat rijden zodra deze eenmaal af is.

Binnen is het eerst tijd voor koffie, en daarna voor het ontruimen van mijn oude Quest. Mijn nieuwe DF staat al klaar in de showroom, en wordt door Peter Haan mooi op maat gemaakt. Na enkele testritjes is het passen en meten klaar. De wielkasten voor de voorwielen zijn iets groter dan de oudere types, waardoor er bredere banden in kunnen. Op mijn nieuwe fiets zijn twee Schwalbe G-ONE speed TLE banden gemonteerd.

Er is in de DF toch meer bergruimte dan ik verwachtte, naast de schuimkap is er nog genoeg ruimte voor alle zooi die ik dacht mee te moeten nemen. Ik eet nog wat bammetjes aan de 'stamtafel' en daarna is het tijd om te vertrek, en een laatste foto van de oude en nieuwe fiets.

De terugweg rijd ik zoals gezegd via een andere route. Eerst een lekker lang stuk door de Flevopolder richting Almere-Hout. Omdat ik nog ruim honderd kilometer moet fietsen houd ik het tempo niet al te hoog, maar ik zie tot mijn verbazing op mijn snelheidsmeter dat ik toch regelmatig tegen de 40 Km/h rijd. Dat is toch 5-7 kilometer sneller dan in mijn Quest vanochtend. De fiets is lekker stijf. Sturen gaat wat stugger dan in mijn Quest. maar de wegligging en het bochten gedrag zijn goed. Een geweldige fiets dus.

Via Huizen, Eemnes en Baarn gaat het naar Soest. Hier weer een klim van wel 87 meter zie ik later, maar ik merk er weinig van. De fiets is zoveel lichter dan mij dertien jaar oude Quest dat optrekken en klimmen haast vanzelf gaat. Bij Soest wordt aan het fietspad gewerkt, en moet ik op de hoofdrijbaan. Dit is geen ramp, want deze weg ligt er beter bij dan het fietspad.

In Baarn delen de fietsers een smal fietspad van een meter breed. Dat maakt passeren vrijwel onmogelijk, maar er rijden op de smalle baan ook nog tegenliggers. De gemeente van Baarn heeft kennelijk nog niet door dat het houden van anderhalve meter afstand op zo'n fietspad helemaal niet mogelijk is. Ik kies eieren voor mijn geld, en ga de rijbaan weer op.

Wanneer ik even stilsta net boven Nieuwegein om de inwendige mens te versterken, zie ik vanuit een tunnel een hemelsblauwe DF richting Nieuwegein rijden. De eerste DF die ik 'in het wild' zie, want in de omgeving van Gorinchem zijn velomobielen dun gezaaid.

In Nieuwegein ben ik op bekend terrein, en kom ik verder zonder kleerscheuren en voldaan na een tocht van in totaal 240 kilometer in Gorinchem aan.

Nog een laatste foto van de DF langs het Merwede kanaal, net zoals de Quest vanochtend.

In vliegende vaart naar Kinderdijk

Gisteren ochtend werd ik vroeg wakker voor een sanitaire stop. Met een lodderig ook keek ik naar buiten. Het was schemerig, maar helder. Op zich geen verrassing, want helder is het de laatste weken altijd geweest, en schemerig is het altijd op dit vroege uur van de morgen. Zou ik gaan fietsen om de zonsopkomst bij Kinderdijk te gaan zien ? Neu, het bed is even lekkerder. Ik kruip weer onder de wol....

..... tien minuten later ben ik nog klaar wakker. Zou ik toch ? Hoe laat komt de zon eigenlijk op vandaag ? Ik ga er weer uit en raadpleeg internet. Zon op: 5:39. Hoe laat is het nu ? Kwart voor vijf. Hmm, als ik nu in de fiets spring en heel hard doortrap, haal ik het nog net. Doen ? Ja !

Drinken mee, camera mee, fietsen maar. In de polder hangen mistbanken boven de velden. Dat is mooi. Het is helder. Dat is ook mooi. Ik heb het tempo er goed in zitten, ik ga dit halen. Ter hoogte van Papendrecht zie ik het fietspad geblokkeerd. Men is daar bezig met wegwerkzaamheden die al een paar maanden duren. Tot nu toe kon ik er altijd langs, maar nu staat er een betonnen afscheiding over de weg en het ernaast gelegen fietspad. Hier is geen doorkomen aan. Omweg dan maar. Naar links door Papendrecht of door de polder ? Ik kies voor de polder.

Al vrijwel direct rijd ik een mistbank in. Normaal gesproken oriënteer ik mij op het landschap, maar dat is nu onmogelijk. Op het gevoel navigeer ik door de dikke soep. Rechts van de weg passeren een tweetal molens die mij niet bekend voorkomen. Ik rijd langs een nogal drukke N-weg richting het noorden. Op zich niet echt de goede richting, maar ook niet de verkeerde. Wanneer plots de mistbank ophoudt herken ik de omgeving weer. Links het fietspad op, en dan is het nog acht kilometer.

Om kwart voor zes kom ik bezweet bij Kinderdijk aan. Na de eerste foto's genomen te hebben schuift de zon achter een wolkenbank die uit het westen komt aanzetten. Vier fotografen staan een beetje beteuterd te kijken. Geen stralende zonsopkomst vandaag. Maar mooi was het wel.

Het blijft maar niet vervelen...

Het mooie weer bleef ook deze week onveranderd voortduren. En omdat het na een paar dagen binnen zitten zoals gewoonlijk weer begon te kriebelen, ben ik er weer even een uurtje uit geweest. Ik had mazzel deze ochtend; om de een of andere reden werd ik vlak voor zonsopkomst wakker. En dat is rond deze tijd van het jaar even voor zessen. Het was koud en helder. Maar het was vooral windstil. En ik rekende erop dat ik wanneer ik eenmaal Gorinchem verlaten had, er in de polder weer wat pittoreske mistbankjes over de velden gedrapeerd zouden zijn.

Ik werd niet teleurgesteld.

Terrein verkenning

Medio april zou eigenlijk mijn nieuwe DF geleverd worden. Helaas is door het COVID-19 gebeuren een en ander niet gelopen zoals gepland, en is de velomobiel fabriek in Roemenië al geruime tijd gesloten. Nu zie ik dat het werk bij Intercitybike niet helemaal stil ligt. Al drie maanden houd ik de order lijst in de gaten, en zo af en toe schuif ik ineens toch een plaatsje op, en soms zelfs twee. Dat geeft de burger moed.

Als het zover is ben ik van plan mijn huidige quest bij Intercitybike in te ruilen, dus moet ga ik er met de fiets naartoe. Dat betekent dat ik twee keer een leuke fietsroute kan uitknobbelen. Ik kan natuurlijk twee keer dezelfde route rijden, maar dat is niet leuk, en ik wil er toch een leuke dag van maken.

De route naar Vianen ken ik al, die kan ik eigenlijk wel dromen. Ik kan natuurlijk een andere route rijden, maar dan kom ik al snel op een oversteek met een pont. De pont die voor mij het meest op de route ligt, gaat bij Culemborg heen en weer over de Lek. Omdat ik op internet niet zoveel info over vaartijden kan vinden, fiets ik er maar even naartoe.

Zondag ochtend in alle vroegte sta ik dus ineens aan de oever van de Lek, in een stil Culemborg. Terwijl ik zo sta te mijmeren aan de oever van de rivier, denk ik onwillekeurig aan de Grote Nederlandse taalkunstenaar: Drs. P........

We zijn hier aan de oever van een machtige rivier
De andere oever is daarginds, en deze hier is hier
De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant
Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland
En dit heet dan de overkant, onthoudt u dat dus goed
Want dit is van belang voor als u oversteken moet
Dat zou nog best eens kunnen, want er is hier veel verkeer
En daarom vaar ik steeds maar vice versa heen en weer

Prachtig. Geen speld tussen te krijgen. Wat een diepzinnige proza. Zulke teksten maken ze tegenwoordig niet meer. Maar deze rivier kan allerminst machtig genoemd worden, en het verkeer laat ook ietwat te wensen over.

Ik loop naar het bordje aan de oever van de machtige rivier. De pont vaart nog niet, die ligt daarginds, aan de overkant. De vaartijden zijn aangepast, en uiteraard wordt weer even gemeld om ook op de veerpont voldoende afstand te houden. Voor een doordeweekse fietstocht vormen de vaartijden geen probleem. Dat is mooi, want ik denk dat ik voor elke Nederlander spreek wanneer ik verwacht dit jaar voldoende vakantiedagen over te houden, dus ik ben niet gebonden aan een fietstocht in het weekend.

Nu is het wachten dus op de nieuwe fiets, en dat is een kwestie van geduld (maar niet teveel geduld hoop ik ;-) )

PS: ik lees net op Intercitybike dat de fabriek in Roemenië sinds vorige week weer op halve kracht draait. Mooi nieuws. Als ik het zo even vlot uitreken (de planning is 1 fiets per week), dan ben ik volgende maand aan de beurt.

Molen route II

De Hoekmolen aan watergang de Huibert.

De afgelopen week heb ik maar twee keer een fietstocht gemaakt. Het weer was iets minder dan wij gewend waren, en 'het buiten' lokt dan niet zo. Op vrijdag nam ik mijn gebruikelijke quarantaine rondje van een uur. Dat houdt in dat ik eerst vijftien kilometer een willekeurige kant oprijd, om dan via een andere weg weer ongeveer vijftien kilometer terug te rijden. Hierdoor kom ik soms op plekken waar ik nog nooit geweest ben. Zo ook nu.

Ik reed langs het Merwedekanaal naar het noorden. Toen de kilometerstand op ca vijftien stond, besloot ik bij de eerste mogelijkheid rechts af te slaan. Prompt kom ik daar een molen tegen, die zich eenzaam staat te spiegelen in het water van een kanaal. De molen staat in Vijfheerenlanden, en het is daar zo 's ochtends vroeg heerlijk rustig en groen. Ik besluit van de gelegenheid gebruik te maken om even uit te stappen en een foto te maken.

.. en ik denk, dan ga ik gelijk maar door met het vastleggen van nog meer molens in de buurt. Dus bij deze...

De Bonkmolen aan het Merwedekanaal

Groen veld in de Vijfheerenlanden

Afgelopen zondag ben ik ten oosten van Gorinchem op molenjacht gegaan. Ik wist dat er daar in ieder geval twee stonden, vlak naast de A15. Deze twee heten heel simpel 'De voorste molen' en 'De achterste molen' (vanaf de Merwede gezien kennelijk, en niet vanaf de A15). De achterste molen is niet bereikbaar, een onsympathiek schuifhek belemmert mij de doorgang. De voorste molen staat er nogal onttakeld bij. Twee van de vier wieken zijn niet aanwezig. Ik maak een foto, maar het ziet er een beetje onwennig uit. Het klopt niet.

De voorste molen

Van de zijkant lijkt het alweer wat meer op een molen.. Later thuis kijk ik op de molendatabase wat er met deze molen aan de hand is. Blijkbaar is de molen in onderhoud en wordt de potroede nagekeken. Geen idee wat een potroede is, maar kennelijk is een potroede datgene wat op deze molen ontbreekt. Weer wat geleerd....