Amper zes dagen na mijn grote tocht stond er gisteren een tweede grote tocht op de agenda: de verjaardag van mijn moeder. Ik rijd dan langs het Amsterdam - Rijn kanaal richting het noorden. Nu is dat normaal gesproken geen vervelend ritje. Maar gisteren was het helemaal feest. Het is lekker weer, en ik heb een nieuwe fijne fiets onder mijn kont.
Het enige nadeel zou kunnen zijn dat het tweede pinksterdag was, en ik dus kon verwachten dat het druk zou worden onderweg.
De zon was al op toen ik vertrok, maar dat is zij al snel zo rond deze tijd. Het gaat in een lekker tempo richting Vianen. Wanneer ik langs het Amsterdam - Rijn kanaal fiets valt mij pas goed op hoe droog het is. Normaal gesproken beginnen de schermbloemen nu aan 'de tweede leg', maar daar is het nu te droog voor. Ik zie wel papavers en klapmutsjes, bloemen die je eigenlijk pas enkele weken later zou verwachten. Verder veel distels, en heel veel hoog ruisend gras.
|
De oude brug bij Vianen |
Mijn ouders hebben gelukkig een ruime tuin, dus we kunnen ons goed aan de afstand houden. Geen Hollandse klapzoenen, maar een voorzichtig buiginkje of een ellebooggroet. De nieuwe fiets wordt bewonderd en er wordt gegeten en gedronken.
Op de weg terug zie ik voor het eerst dit jaar weer mensen op terrasjes zitten. Deze zijn vandaag om twaalf uur open gegaan, en er wordt flink gebruik van gemaakt. Het is gezellig druk, en er wordt aan de vele lege flessen en glazen te zien weer flink besteld, even de schade van de afgelopen maanden wegwerken.
Bij het passeren van Amsterdam en Utrecht mis ik de grote ding-dong bel die ik in mijn oude fiets had. Het is hier druk, en ik moet zo af en toe file rijden op de smalle fietspaden. De buzzer van mijn richting aanwijzer is gelukkig nogal luidruchtig, maar sommige mensen zijn wel heel erg hardhorend.
De wind was inmiddels van het oosten naar het noordoosten gedraaid, en dat hield in dat ik 'm in de rug had. Ik kan tientallen kilometers lang 40+ rijden zonder dat ik iemand tegenkom. Heerlijk tochtje. Fijne fiets.