26 juni 2020

Laatste quarantaine ritje




Op deze vrijdag ochtend fietste ik mijn laatste quarantaine ritje. De dagen, weken, maanden van alleen maar thuis werken zijn voor mij voorbij. Gelukkig was het in deze periode prachtig weer, anders zouden de afgelopen maanden een stuk langzamer voorbij zijn gegaan.

Vanaf nu dus weer gewoon ritjes in het weekend.... hoewel...... ik heb nog heel veel vakantiedagen over....


21 juni 2020

Zonsopkomst bij Kinderdijk, op de langste dag van het jaar



Op deze ochtend (21 juni) er heel vroeg opuit gegaan om de zonsopkomst bij Kinderdijk te zien. Normaal gesproken doe ik dat altijd in de andere drie seizoenen die het jaar telt, en niet in de zomer. Dit om de doodeenvoudige reden dat de zon 's zomers veel te vroeg opkomt.

Maar ik had tijdens mijn laatste bezoek aan Kinderdijk besloten dat het wel geinig zou zijn om eens een keer terug te komen wanneer de nachten het kortst zijn. En dat is dus vandaag. De zon kwam vandaag om 5:20 op, en omdat ik er een uur over doe om vanuit Gorinchem in Kinderdijk te geraken, moet ik dus een uur eerder opstaan.

Dus. Wekker gezet op 4:15. Opstaan, aankleden, en fietsen maar. Ik kwam net op tijd aan om het gele gevaarte op te zien komen. Verbazend genoeg was ik niet de enige vroege dwaas deze ochtend. Vier andere ochtend brakers waren vandaag ook achterlijk vroeg opgestaan.

Gelukkig was het mooi weer, anders had ik deze tocht voor niets gemaakt, of was ik gewoon in m'n bed blijven liggen.







15 juni 2020

Gouden zondag ochtend


Gisteren ochtend even op uit geweest voor een rondje Gorinchem - Rotterdam - Vianen - Gorinchem. Ik ben zoals gewoonlijk weer vroeg wakker, ik kan er niets aan doen. De hemel is bedekt met een egale wolkenlaag wanneer ik mijn fiets instap. Wat mij ook opvalt is dat het drukkend warm is, en nevelig, en ook nog windstil.

Via het fietspad langs het Kanaal van Steenenhoek fiets ik richting Rotterdam. Eenmaal buiten Gorinchem piept ineens de zon tussen de wolkenlaag uit. En dat levert mooie plaatjes op.



Bij Rotterdam aangekomen zie ik vanuit het westen hoog opklimmende wolken aankomen. Ik ben even bang voor een ongeplande stortbui. Ik ben weliswaar met het dakje op pad gegaan, maar de schuimkap heb ik thuis laten liggen. Gelukkig blijven de wolken hangen waar ze hangen.


In Rotterdam is het ondanks het versoepelen van de Corona restricties nog steeds erg rustig. Wanneer ik langs het café / restaurant onder de Erasmus brug fiets opent de uitbater net de deuren, en ik zie wat wandelaars en hardlopers, maar voor de rest is er weinig activiteit.


Ook de N-weg richting Vianen, waar op zondag altijd wel verkeer op weg is naar verre of minder verre bestemmingen, is vrijwel leeg. Pas tegen tienen kom ik wat meer mensen tegen. Kennelijk was iedereen deze ochtend van plan om collectief uit te slapen.



12 juni 2020

Weer een beetje terug naar normaal

De laatste weken worden alle Covid-19 maatregelen langzaamaan een beetje versoepeld. Nog regelmatig maak ik mijn quarantaine ritjes, maar niet meer zo vaak, omdat ik elke week een paar dagen gewoon weer naar m'n werkgever fiets. En ook daar wordt het weer wat drukker. De parkeerplaats raakt wat voller, en er is weer meer verkeer onderweg.


Gelukkig is het 's ochtends nog steeds mooi fietsweer, alhoewel je voor een mooie zonsopkomst nu wel heel vroeg moet opstaan. Daar gaan wij dus even niet aan beginnen. Een hobby is leuk, maar om daar nu om vijf uur voor op te staan.... nee.




08 juni 2020

Opbergvakken en bel in DF

Elke velomobilist kent het wel: rond rammelende spullen in je fiets. En altijd dansen zij tijdens het rijden naar onbereikbare plaatsen. Ergens achter het wiel in de staartpunt bij voorkeur. In mijn Quest had ik een handige oplossing gevonden om de hoeveelheid zwervend afval tegen te gaan. Men neme een oude laptop tas:
In een laptoptas zitten altijd een flinke hoeveelheid handige opbergvakjes. Soms met ritssluiting, soms met klittenband. Als je nu de tas uit elkaar haalt houd je uiteindelijk twee helften open die je met dubbelzijdig tape, een tie-wrap en een handig beugeltje aan de binnenkant van je fiets kan plakken.




Nu heb je twee opbergvakken waar je een flinke hoeveelheid niet al te grote spullen ik kwijt kan zonder dat het in de fiets blijft ronddansen.

Het tweede projectje van dit weekend was de bel. Ik heb in de Quest altijd rondgereden met een grote ding-dong bel. De toeter gebruikte ik eigenlijk alleen in noodgevallen, of wanneer ik een erg hardhoorse medeweggebruiker op mijn naderende aanwezigheid moest attenderen. Voor het wat vriendelijker intermenselijk verkeer gebruikte ik altijd de bel. Deze zat op de voorbrug en was met een touwtje te bedienen.

In de DF is daar niet zoveel plek voor. Uiteindelijk heb ik een plaats gevonden die lijkt mij wel werkzaam is: boven het linker wiel.  Daarvoor heb ik eerst een beugeltje ge-3D print en daarop de bel gemonteerd. Vervolgens ging de beugel met dubbelzijdige tape tegen de binnenkant van de fiets. We zullen zien of dit bevalt.


En om deze post niet af te sluiten zonder een panorama fotootje...



Ik ben er gisteren tussen de buien door toch nog even uit geweest.

02 juni 2020

Verjaardagsvisite

Amper zes dagen na mijn grote tocht stond er gisteren een tweede grote tocht op de agenda: de verjaardag van mijn moeder. Ik rijd dan langs het Amsterdam - Rijn kanaal richting het noorden. Nu is dat normaal gesproken geen vervelend ritje. Maar gisteren was het helemaal feest. Het is lekker weer, en ik heb een nieuwe fijne fiets onder mijn kont.

Het enige nadeel zou kunnen zijn dat het tweede pinksterdag was, en ik dus kon verwachten dat het druk zou worden onderweg.

De zon was al op toen ik vertrok, maar dat is zij al snel zo rond deze tijd. Het gaat in een lekker tempo richting Vianen. Wanneer ik langs het Amsterdam - Rijn kanaal fiets valt mij pas goed op hoe droog het is. Normaal gesproken beginnen de schermbloemen nu aan 'de tweede leg', maar daar is het nu te droog voor. Ik zie wel papavers en klapmutsjes, bloemen die je eigenlijk pas enkele weken later zou verwachten. Verder veel distels, en heel veel hoog ruisend gras.

De oude brug bij Vianen



Mijn ouders hebben gelukkig een ruime tuin, dus we kunnen ons goed aan de afstand houden. Geen Hollandse klapzoenen, maar een voorzichtig buiginkje of een ellebooggroet. De nieuwe fiets wordt bewonderd en er wordt gegeten en gedronken.
 


Op de weg terug zie ik voor het eerst dit jaar weer mensen op terrasjes zitten. Deze zijn vandaag om twaalf uur open gegaan, en er wordt flink gebruik van gemaakt. Het is gezellig druk, en er wordt aan de vele lege flessen en glazen te zien weer flink besteld, even de schade van de afgelopen maanden wegwerken.

Bij het passeren van Amsterdam en Utrecht mis ik de grote ding-dong bel die ik in mijn oude fiets had. Het is hier druk, en ik moet zo af en toe file rijden op de smalle fietspaden. De buzzer van mijn richting aanwijzer is gelukkig nogal luidruchtig, maar sommige mensen zijn wel heel erg hardhorend.

De wind was inmiddels van het oosten naar het noordoosten gedraaid, en dat hield in dat ik 'm in de rug had. Ik kan tientallen kilometers lang 40+ rijden zonder dat ik iemand tegenkom. Heerlijk tochtje. Fijne fiets.