27 december 2005

Meten is weten

Zoals ik al eerder zei, ik wil 12V accus in m'n fiets gaan gebruiken. Zo'n accu levert natuurlijk niet altijd precies 12V, dit zakt als de accu leeg gaat raken. Om te voorkomen dat ik dan ineens in het donker kom te staan wil ik eerst weten wat die Microcon voeding doet bij verschillende spanningen en met meerdere LEDs. De voeding kan bij 12V vijf rode LEDs van 30mA (in serieschakeling) voeden. Een LED is nogal gevoelig voor de stroomsterkte die er doorheen gaat, de spanning kan 'm wat minder schelen. De Microcon zorgt ervoor dat bij een variabele spanning de stroomsterkte constant op 30mA blijft. Met spanningsmeter en variabele voeding bouw ik een testopstelling. Deze gegevens pletter ik in een excel sheet en maak er een mooi grafiekje van:



Het is duidelijk dat er gelijk een aantal configuraties uitvallen; vijf LEDs is eigenlijk alleen te gebruiken als de spanning constant op 12V blijft. Vier LEDs gaat nog net, en met drie LEDs heb je bij een accuspanning van 7,5V nog goed licht. Met één LED gaat de regelaar bij 12V raar doen, en brandt de LED veel te fel, dat houdt ie niet lang vol. De keuze van het aantal LEDs hangt ook af van het type accu dat eraan gaat hangen NiMH accu's zijn vrij flexibel in gebruik, maar Li-Ion en helemaal Li-Polymer accu's mogen in een 11,1V configuratie niet verder ontladen worden dan 9V. En omdat ik nog niet weet wat voor'n accu's ik ga gebruiken..... hou ik het even op 2 of 3 LEDs per Microcon voeding.

23 december 2005

Even iets anders.

De kap van het achterlicht is nu af, maar daarmee ben ik er nog niet. Ik zal de kap ook nog moeten voorzien van LEDs en electronica, en ik moet het hele spul ook nog waterdicht op de fiets kunnen monteren. Om met het eerste te beginnen: de verlichting. In deze tijd gaat men natuurlijk niet rommelen met gloeilampjes, maar gebruikt men LEDs. Nu zijn die in vele soorten en maten te verkrijgen, dus dat is geen probleem. Wat wel een probleem is, is de voeding. Ik ben van plan op een of twee 12V accu's in mijn Quest te gaan gebruiken, en daar houdt de gemiddelde LED niet van. Die voelt zich pas happy bij een voltage van tussen de 2 en 3V. Nu kan je dit voltage wel omlaag brengen door weerstanden te gebruiken, maar dat is weer niet zo zuinig in accu-verbruik. In fietswinkels word je doodgegooid met fietsverlichting. Deze werken allemaal met spanningen tussen de 3 en 6 volt, en dit doen ze nog energiezuinig ook. Deze lampen maken gebruik van slimme electronische schakelingen. Zo'n slimme schakeling wil ik ook. Weer zoek ik mijn toevlucht op internet. Ik vind genoeg over LEDs, maar slimme schakelingen vind ik niet. Wel her en der wat verouderde prints, waarvan de onderdelen niet meer te krijgen zijn. Uiteindelijk vind ik in Duitsland een bedrijf dat behalve een hele hoop LEDs ook voedingen voor LEDs verkoopt. Het heet Dotlight en na enig zoeken vind ik de juiste voeding. Het kleinood luistert naar de naam Microcon DC30 en kan vijf rode LED's bij een spanning van 12V voeden. Dat ziet er goed uit. Het ding kost maar €2,49. Omdat ik ook nog een remlicht in het achterlicht wil monteren en ik niet weet wat ik er verder mee ga doen, bestel ik er zes. Ook bestel ik wat High Brightness (rode) leds. Verder heb ik nog even verlekkerd over de site gedwaald, ze hebben een hoop mooie spullen, en vooral een hoop mooie accesoires. Hier kom ik nog eens terug....

15 december 2005

Schuren, schuren en schuren

Als de hars is uitgehard ga ik verder. Met een vijl ga ik eerst de gietresten van gisteren langs. Daarna komt het schuren. Met een P400 schuurpapiertje maak ik de lamp vlak. Ik gebruik hiervoor een waterproof schuurpapier, want giethars-stof is erg irriterend voor de luchtwegen. Daarna ga ik verder met schuurpapier P600, P800 en P1000. Als ik die laatste stap gehad heb kan ik met schuurpapier niet verder, want P1000 is de fijnste maat die te krijgen is. Om de lamp aan de buitenkant vlak en glanzend te krijgen gebruik ik koperpoets. Het busje is al twintig jaar oud, maar na flink schudden krijg ik de aangekoekte massa in het flesje weer wat los. Omdat ik nog niet precies weet wat ik wil maak ik drie lampen; je ziet ze hieronder.

04 december 2005

Afwerken

Een vers gegoten giethars achterlicht ziet er niet uit. Hij is zo mat als een krant, aan alle kanten steken er gietresten uit en her en der zitten er kleine en grotere belletjes in. Ik begin met de gietranden. Die zijn met een mesje of vijl makkelijk te verwijderen. De kleine belletjes krijg ik weg door de gehele lamp wat op te schuren. De grote bellen zijn een probleem; als ik die weg wil schuren hou ik geen lamp over. Ik besluit ze op te vullen met giethars. Dit houdt in dat ik weer een dag moet wachten voordat ik verder kan.

03 december 2005

Polyester gieten

Nadat ik met een holslagpen een gat in de gietvorm had geslagen (anders krijg ik de giethars en zo moeilijk in) kon ik beginnen met het maken van de eerste polyester lamp. Daar gaan we:
  • de twee siliconen helften van de mal aan elkaar zetten met plakband (tegen lekken van de polyesther giethars)
  • twee delen polyester en een deel harder afwegen
  • mespuntje rode kleurstof toevoegen
  • het geheel goed mengen
  • kwartier wachten om luchtbellen te laten ontsnappen
  • giethars in de mal gieten
  • laten uitharden

02 december 2005

Succes !

Na m'n werk direkt naar boven. De siliconen waren goed uitgehard. Eerst maar het kartonnen doosje van de vorm afhalen. Dit ging niet zo gemakkelijk als gedacht. Het spul bleef behoorlijk plakken. De volgende keer het karton maar afplakken met plakband. Met een hobby-afbreek mes sneed ik vervolgens m'n gipsen werk voorzichtig los. Op een andere site had ik al gelezen dat het snijvlak niet te vlak mag zijn, anders kunnen de twee helften verschuiven wanneer je er mee gaat gieten. Het lossnijden ging vrij makkelijk. Ik had verwacht dat de gipsen lamp de strijd gehavend zou verlaten, maar het bleef bij een paar krasjes van m'n mes.

01 december 2005

Het uur U

D'r zaten al heel wat uren werk in, en nu was het uur van de waarheid dan toch eindelijk aangebroken. De gipsen lamp moest eraan geloven en zou z'n uiteindelijke siliconen-bad moeten doorstaan. Van karton maakte ik wederom een kistje. Van wat resten siliconen die ik bij de vorige giet-sessie had over gehouden fabriceerde ik een paar steunen, zodat lampie niet tegen de wanden van het kartonnen bakje zou komen. Ik mat weer een hoeveelheid siliconen af en goot deze voorzichtig in het bakje, totdat de lamp kopje onder ging. Nu weer een dag wachten en kijken of alles goed is gegaan.