Allerhande kinken in kabels

Vorige week had ik De Bobslee beloofd weer langs Kinderdijk te rijden. De Bobslee woont in Noorwegen en was van plan om in het voorjaar naar Nederland te komen om met vrouw Kinderdijk te bezoeken.  Helaas zit reizen er voor alle Europeanen er de komende maanden niet in, en zijn we aan land, stad en huis gekluisterd.

Afgelopen zondag stond de fiets klaar voor Kinderdijk, maar het weer speelde niet mee. De zon scheen uitbundig, maar kon de aarde niet verwarmen. Dat kwam omdat het maar twee graden boven nul was, en er bovendien een zeer straffe oostenwind over de velden waaide. Daarbij kwam nog dat ik eigenlijk te laat was voor Kinderdijk. De zon was al bijna op toen ik opstond, en ik doe er een uur over om er te komen. Dat levert geen mooie foto's meer op. Ik heb het weer liever wat rustiger, met wat halve bewolking in de lucht waar de opgaande zon dan mooi doorheen kan schijnen. Of met kalm rustig spiegelend water, met hier en daar een kunstzinnig gedrapeerd mistbankje. Jawel, ik ben kritisch.

Nu was niet alleen het weer er de oorzaak van dat ik besloot niet naar Kinderdijk te gaan. Mijn fiets maakt achterin de laatste tijd wat vreemde geluiden. Er ratelt iets. Ik vertrouw het niet helemaal. Dus ben ik maar dicht bij huis gebleven.

Zondag middag de fiets op zijn kant gegooid om het achterwiel eruit te nemen om de bron van 'de ratel' te achterhalen. Lang hoef ik niet te zoeken. Ik voel aan de tandwielen van de vettige cassette, en ze zitten allemaal los. Hoe heb ik hiermee zonder schakelproblemen kunnen fietsen ?! Ik heb dit één keer eerder gehad, en dat was dertien jaar geleden. Toen zat de boel dermate vast dat ik niet voor- of achteruit kwam.

Het achterwiel moet er dus uit. Dat is lang geleden. Ik rommel in de schuur om de as-trekker te zoeken, maar dat duurt even. Uiteindelijk vind ik het ding in een plastic zakje, samen met wat gereedschap dat ik al een paar jaar kwijt was. De as wil er maar moeizaam uit. Het is natuurlijk koud, en het vet is ook niet meer zo nieuw, dus het gaat allemaal niet makkelijk.

Eenmaal de as eruit wil ik het achterwiel uit mijn fiets trekken, maar de cassette body wil niet loskomen van de wielnaaf. Kloppen, tikken, niets helpt. Uiteindelijk weet ik met vereende krachten het wiel met de cassette body en al tussen mijn quest uit te trekken, gelukkig is mijn fiets niet zo stijf. Met het  wiel loop ik naar de werkbank op zolder, en weet ik met hamer en oude schroevendraaier de cassette body er vanaf de achterkant af te tikken. De body heb ik al eens eerder moeten vervangen, toen in 2016 het freewheel in de body niet meer wilde freewheelen. De oude body kwam altijd zonder problemen los, maar mogelijk heeft deze nieuwe een iets andere passing.

Nu kan ik weer verder met de cassette. Eerst alles ontvetten en dan de hele zooi in elkaar. Vreemd... het past niet.. er ontbreekt een onderdeel.. Ik kijk in de kast van het achterwiel, en zie daar nog een vulring liggen. Nu moet het lukken. Wel verd#$@$ ! er zit nog steeds speling op de cassette. Weer zoeken in de kast. Niets. Zaklamp erbij en zoek de hele achterkast af. Niets. Ik zoek in de smurfenmuts aan de andere kant, en daar vind ik nog een tandwiel, buiten armbereik ergens in een donker hoekje weggekropen. Met een stok weet ik het ding eruit te hengelen. Nu kan ik de hele zooi weer in elkaar zetten. Sluitring erop, flink strak aandraaien en de hele fiets kan weer in elkaar.

Alleen... nu heb ik een hele mooie schone cassette, maar een moddervette en vuile ketting. Ik was al langer van plan om die ketting eens flink onder handen te nemen. In het verleden heb ik dat gedaan met wasbenzine en een tandenborstel, maar dat is behoorlijk bewerkelijk. Ik struin internet af naar andere oplossingen en vind bij bol.com een kettingreiniger en bijbehorende ontvetter. Kosten: bijna dertig euro. Toch wel een beetje veel geld. Ik zoek verder. Op een forum vind ik de tip dat gewone zeep van de action ook prima werkt. Voor twee euro koop ik een fles "Blue Wonder Power Cleaner", bij Karwei vind ik een simpel borsteltje van het merk Dyto voor tien euro. Het geval ziet er een beetje simpel uit, maar we gaan het er mee proberen.

Een dan nu de andere klus: om een beetje makkelijk bij de ketting en de trappers te komen, haal ik de bovenkap van de quest eraf. En dan wordt het eindelijk makkelijk: kettingreiniger vullen tot aan vulstreepje. Kettingreiniger op de ketting, en draaien maar. Ik moet het bakje vier keer omspoelen en bijvullen, maar na een kwartier is de ketting schoon. Dit werkt geweldig ! Ik spoel de ketting schoon met water en laat het geheel een half uurtje drogen in de schrale wind. Daarna kan de ketting weer in het vet en kunnen we weer fietsen.