Nieuw Freewheel

Ruim een week geleden heb ik tijdens een fietstocht moeten besluiten om terug te keren. Dat gebeurde als volgt: ik had al eerder gemerkt dat mijn freewheel niet meer zo vrolijk meer ratelde als voorheen. Ik had besloten om tijdens het eerstvolgende onderhoud (lees: met lekker weer) dit euvel eens onder handen te nemen. Maar je weet hoe dat gaat: je vergeet zoiets, en dan kan het zomaar eens gebeuren dat je met pech komt te staan.

En dat gebeurde heel geleidelijk; na het stilstaan bij stoplichten gebeurde het ineens dat ik eerst een paar slagen vrij trapte, voordat de vertanding van m'n freewheel wilde pakken. Bij het eerstvolgende stoplicht waren dat ineens een paar slagen meer. Nu was ik op weg naar Kamera-Express in Rotterdam, en dat was een tochtje van bij elkaar 80km. Maar na elke korte stop of elke haakse bocht moest ik langer vrij trappen voordat ik weer wat grip op de tandjes kreeg. Ik dacht bij mijzelf: dit ga ik niet halen. En dat deed ik ook niet.

Ik besloot na 27km om te draaien. Heel voorzichtig keerde ik de neus en keerde ik huiswaarts. Gelukkig had ik nog grip, maar ik moest weer wat langer trappen voordat dit gebeurde. Ik wist dat er nog wat stops gingen komen dus ik moest dit tactisch benaderen. Bij elk stoplicht moest ik niet te snel terug schakelen, en flink druk op het freewheel blijven houden. Dit moest ik volhouden tijdens het wachten op het groene licht, wat nog best lastig was. Daarna weg zien te komen in een net niet zo lekker verzet, met de trapas in een net niet zo toffe stand was helemaal een uitdaging. Op 10km van huis gebeurde het onvermijdelijke: ik stopte een halve seconde met trappen en was de grip volledig kwijt. Freewheel naar de kl@##te. Deksels. Wat ik ook deed, er was niets meer aan te doen.

Door op de rand van het instapgat te gaan zitten en te steppen wist ik nog een snelheid van 11km per uur te bereiken, maar makkelijk ging het niet. Ik stopte nog een paar keer om wat te eten en te drinken, en om te proberen of ik ondertussen weer wat grip kreeg. En warempel, na de derde stop en 5km steppen had ik weer contact met de tandwieltjes. Ik snel weer op pad, en ik wist al fietsend thuis te komen.

De volgende dag ging het freewheel eruit. Door het ding door te blazen en het te spoelen met dunne olie wist ik er weer wat leven in te krijgen, maar lekker liep het niet allemaal, zo af en toe bleef het kreng helemaal vast zitten. Ik naar de lokale fietsenboer. Daar bestelde ik een nieuw freewheel, het exemplaar dat ik had was verouderd (mijn Quest is negen jaar oud) dus moest even besteld worden. Dat had ik achteraf gezien niet moeten doen natuurlijk, ik had gelijk contact op moeten zoeken met Velomobiel.nl. Heel dom natuurlijk.

Het probleem was namelijk dat niet elk freewheel gelijk is, zelfs al zijn ze helemaal gelijk. De paddenstoel van mijn oude freewheel paste namelijk niet in het nieuwe freewheel. Dit is een plaatje van met de paddenstoel in het nieuwe freewheel:

 

En dit in het oude freewheel.

Ik (eindelijk) contact opgenomen met de mensen in Dronten, voor een aangepaste paddenstoel. Daar hoorde ik dat mijn freewheel sowieso niet ging passen, omdat een standaard gat in een freewheel 14.3 mm is. Bij Velomobiel.nl maken ze daar altijd 15,1 mm van anders past de as er niet doorheen.

Gelukkig mocht ik mijn fietsenwinkel freewheel opsturen, en kreeg ik een nieuw freewheel met bijpassende paddenstoel retour. Alles draait nu weer als een zonnetje.