24 maart 2013

Deja Vu

Twee weken niet gefietst. En de schuldige is het barre weer tijdens de afgelopen weekenden. Maar deze ochtend kriebelde het fietsvirus dermate dat ik er toch nog even uit moest. Het is -3 °C, maar dat deert niet in een Quest, of in ieder geval minder. Ik pak mij warm in en rol de Quest onder het afdak. Omdat ik al twee keer eerder deze winter last van een wandelend achterwiel had, controleer ik even of het wiel nog speling heeft. Zo te voelen niet, dus ik ga op pad.

Ik was van plan om een rondje Zaltbommel te doen, eerst flink wind tegen, en daarna lekker met de wind mee naar huis. Eerst maar de Merwede brug over. Ik passeer het hoogste punt en rol verder naar beneden. Ineens trap ik vrij en hoor het achterwiel tegen de binnenkast aanlopen. Deksels ! Het zou toch niet ?

Ik stap uit en rol de fiets op z'n kant. Gelukkig zit ik hier net in de luwte van wat slordige bomen en struiken, dus het valt met de wind en de kou wel mee. Boutjes los, wiel naar beneden. Ik voel aan de bout aan de onderkant van de as .... die is er niet meer. Donders !! Grrrrmbl. Ik kijk om mij heen op het fietspad, maar niets. Vertwijfeld ren ik een eind terug, maar hoe ik ook speur, geen bout te vinden. Ik besluit wat te gaan doen. Een reserve bout heb ik niet dus er is eigenlijk maar één oplossing; terug lopen.

Zoek de verschillen met het vorige bericht

Ik zet alles weer in elkaar en begin met duwen. Ondertussen speur ik het fietspad af naar de verloren bout. Ik verbaas mij over wat ik allemaal tegen kom. Boutjes, moertjes, schroeven. Sommige nog lekker in het vet, andere onherkenbaar verroest. In ieder geval vind ik tussen alle uitgestrooide onderdelen niet hetgeen waarnaar ik op zoek ben.

Als ik vanachter de bomenrij vandaan loop slaat de straffe oostenwind ineens ongenadig toe. Met betraande ogen probeer ik mij overeind te houden, terwijl ik de fiets verder de brug op duw. Na een uur ben ik weer thuis, verkleumd en weer een ervaring rijker. De achteras ligt nu op mijn bureau, en ik heb Ymte al gevraagd mij twee nieuwe bouten te sturen, dit wil ik niet nog een keer meemaken. En zeker niet met dit weer !

PS: foto van de as met de vermiste bout. Bevindt zich waarschijnlijk ergens tussen Gorinchem en de Biesbosch. Signalement: vettig uiterlijk, onbetrouwbaar voorkomen, geen vaste woon- of 
verblijf plaats.

Bout vermist

7 opmerkingen:

  1. Herkenbaar, ik heb het ook een keer gehad en heb daar (voor mijzelf) het volgende van geleerd: Zorg ervoor dat de schroefdraad van de moertjes en de steekas volledig vetvrij zijn. De kans op loslopen is dat het kleinst.
    Sinds deze bij mij vetvrij zijn zijn de moertjes nooit meer losgelopen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. da's balen zeg. En zeker met deze (gevoels)temperaturen geen pretje om uit je VM te klimmen, laat staan te lopen.
    Gelukkig geen 'vroege vogels' deze keer ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Robert-Jan: Goede tip ! Bedankt !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kan je misschien foto's plaatsen van welke bout je precies bedoeld?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Balen, vooral met deze lage temperaturen, wat ook kan is dat de steekas teveel naar buiten gemonteerd is of anders een (klein) drupje loctite/spoke freeze op de draad.
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Da's knap vervelend ja. Ik heb het nog leuker meegemaakt met de Versatile: complete achterwiel er onderweg..... dat is nog heel wat vervelende slepen met een fiets. (wiel had ik wel maar met een gebroken was was terugplaatsen om de fiets te laten rollen geen optie meer)

    Maareh..... heb je ook een foto van je vermiste bout? Of anders een compsitietekening? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen