Uitzonderlijk mooi fietsweer

Het zal menigeen niet ontgaan zijn; het was afgelopen woensdag uitzonderlijk mooi fietsweer. En om dat heugelijk feit te vieren heb ik een vrije dag opgenomen en ben ik met m'n rode driewieler de wijde wereld in getrokken.

Omdat ik geen haast had en ik graag op mooie paadjes fiets, heb ik weer een leuke route via het fietsroutenetwerk uitgezet. Gewapend met camera, water en bammetjes ga ik op pad. De missie voor vandaag: de Chaamse bossen.

Direct na de brug over de Merwede duik ik de Biesbosch weer in. Zeker doordeweeks is het hier doodstil. De wegen zijn leeg, alleen in de velden is een enkele boer bezig de grond om te ploegen. Even voor Hank wordt de weg erg glibberig door de modder, de bietencampagne is hier nog in volle gang, en links en rechts verrijzen hoge bergen knollen. Ik moet hier even rustig aan doen wil ik niet met Quest en al in de sloot belanden.

Na Raamsdonksveer word ik door de bordjes van het routenetwerk langs het riviertje de Donge geloodst. Het pad is niet helemaal Quest-waardig, maar de route is prachtig. Het pad slingert en hobbelt tussen mooie hoge bomen door. Zonnetje erbij, aangename temperaturen, kortom; een mooie route.

Even voor de bossen bij Chaam gaat het voor het eerst mis; is beland op een ruig zandpad. Twee kilometer lang worstel ik in de laagste versnelling door het zand, terwijl een enkele voorbijganger verbaasd naar die voorthobbelende rode badkuip op wielen staart. Hier is een velomobiel niet echt in z'n element. Gelukkig kruis ik even verderop een mooi fietspad en kan de snelheid weer wat omhoog.

Tegen twaalf uur kom ik bij de Chaamse bossen aan. De bammetjes worden verorberd, en ik ga weer verder. Mijn plan was om ten oosten van Tilburg weer terug te keren, maar het fietsroutenetwerk gooit zand in de raderen. Om de een of andere reden loopt er hier geen duidelijk pad door de stad. Na een tijd rondgedoold te hebben kom ik uiteindelijk de routenet bordjes weer tegen, maar zij sturen mij steevast naar de westkant van Tilburg. Ik kies eieren voor m'n geld en verleg de geplande route.

Later gaat het weer een paar keer fout met het routenetwerk. Gelukkig heb ik TomTom mee, en die weet mij gelukkig te vertellen waar ik ben, een waar ik naartoe moet. Ik doorkruis de Loonse en Drunense duinen en ga bij Waalwijk met de pont de Bergsche Maas over. Daarna loopt alles op rolletjes. Moe maar tevreden klim ik aan het eind van de dag na een tocht van 160km uit m'n fiets.