Ik schreef al een keer eerder over m'n TomTom strijd in de Quest, en deze strijd wilde ik niet herhalen. Nu bestaat er sinds kort een uit België overgewaaid fenomeen in Nederland: het Fietsroute netwerk. Even een uitleg in het kort: het fietsroute netwerk is ingedeeld in een groot aantal genummerde knooppunten. Via deze knooppunten kan je zelf een route uitzetten. Je fietst dus van knooppunt naar knooppunt.
Nadeel is dat de kaarten waarop de knooppunten staan veelal alleen te bestellen zijn via de VVV. Gelukkig is de provincie Brabant zo liberaal geweest om de kaarten op PDF-formaat online ter beschikking te stellen, en dat komt mooi uit, want mijn route loopt voor het grootste deel door deze provincie. Vanuit m'n luie stoel zet ik een route uit. Deze loopt via de nummers 80 naar 23 en vervolgens 25, 20, 19, 18, 1 enz...... De volgende morgen zou ik op pad gaan. Ben benieuwd.
Helaas is het zwaar bewolkt op het moment dat ik de fiets in kruip. Ik fiets eerst naar de brug over de Merwede en pik dan het eerste punt van het Fietroute netwerk op; nummer 80. En dan moet ik naar punt 23. Een fris nieuw bordje wijst mij in de juiste richting. Bij een splitsing weer een bordje. Ik had GPS en TomTom in de aanslag, maar het blijkt niet nodig. Ik rijd zonder problemen van knooppunt naar knooppunt. Ik moet alleen goed opletten dat ik geen bordje mis.Bij Raamsdonk kom ik op een vierbaansweg-snelfietspad terecht. Dit is geweldig; een kilometers lang zeer breed fietspad dat van Raamsdonk naar Waalwijk loopt. Helaas moet ik deze snelweg halverwege verlaten, want ik moet naar knooppunt 26. Bij Kaatsheuvel gaat het voor het eerst fout met de route; de weg die ik moet volgen is opgebroken. Ik fiets Waalwijk in en kom daar in het centrum gelukkig bordjes tegen die mij weer naar het Fietsroutenetwerk verwijzen. Goed geregeld ! Petje af ! Hulde !
Na twee uur fietsen doorkruis ik de prachtige bossen van de Loonse en Drunense duinen. Het is hier heerlijk stil. Ik strijk neer in 'De Rustende Jager' en nuttig een koffie met een Udenhoutse Broeder. Dit is een lokale lekkernij en dat doet mij eraan denken dat mijn fietstocht nog een staartje krijgt; Astrid had mij gevraagd er twee mee te nemen. Udenhout ligt hier vlakbij, en dus maak ik even een omweggetje. Ik koop bij een bakker twee fikse Broeders en installeer deze achter de stoel. Het past allemaal maar net.
Na Udenhout gaat het een beetje bergafwaarts met de fietspaden die Fietsroutenetwerk voor mij heeft uitgezet. In het begin zijn het mooie maar zanderige fietspaden, en later tref ik wegen aan die of zijn opgebroken, of met zeer Quest-onvriendelijke slagbomen versperd zijn. Vooral dat laatste is irritant; een paaltje is immers genoeg om ongewenst verkeer tegen te houden.
Boven Den Bosch ga ik de maas weer over. Dit gebied is nog een beetje een witte vlek in het Fietsroutenetwerk. Het pad dat ik hier volg verzandt in een amper geasfalteerd fietspad dat maar een halve meter breed is, en even verderop wederom effectief geblokkeerd wordt door een hekwerk, dit keer bedoeld om het vee van de fietsers te scheiden. Ik kies eieren voor m'n geld en verlaat de route en zoek zelf wat uit. Al dat gerammel over hobbelige paden fietst niet prettig, maar het is ook niet fijn voor m'n Broeders die achterin liggen te rammelen.
Samenvattend over het Fietsroutenetwerk: behoudens de witte plekken is het een systeem dat goed werkt. De routes lopen over goede fietspaden, soms niet altijd even snel, maar voor een leuk dagje fietsen zeker aan te raden.
PS: de Broeders maken het goed. Ze waren ietwat uitgezakt, maar nadat ik ze even te ruste had gelegd kwamen ze weer een beetje in vorm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten