Ajeto Buur !

Wie zondag wel eens vroeg uit z'n bed is gestapt en de TV heeft aangezet, kent ze wel. Die Poolse poppenserie Buurman & Buurman. Het zijn twee mannetjes die al klussend door het leven gaan. Maar tijdens dat klussen gaat er natuurlijk vanalles mis, en maken ze er altijd een grote puinhoop van. Desalniettemin houden ze de moed erin en blijven ze altijd vrolijk glimlachen.



En zo ging het bij mij afgelopen week ook ......

Het begon goed, gewapend met Dremel, een mooi nieuw slijpschijfje en een frisse blik heb ik de gaten voor de koplampen in de neus van de Quest uitgezaagd. Niets aan de hand. Fluitje van 'n cent. Ik paste de ruitjes van de koplampen..... Hmm, past niet helemaal. Een half jaar geleden bij de Quest van Rob Jansen een gipsen afdruk van de neus gemaakt, en dat is kennelijk niet helemaal goed gegaan. Aan één zijde van het ruitje staat een kier van 5mm.

Waar ik ook nog mee zit is dat de DD-lak die ik aangebracht had nogal bobbelig is opgedroogd. Ik schuurde het ruitje vlak en ging aan de gang met polijst pasta. Maar wat ik ook deed, het oppervlak bleef een beetje melkachtig troebel. Ik naar de Gamma om een polijstschijf te kopen. Ding op de boormachine en polijsten maar.... Hmmm, d'r gebeurt niet veel. En als ik de schijf nou eens heel lang op één plek houd en flink duw.... Als ik de polijstschijf weghaal heb ik behalve de lak ook nog een milimeter van de epoxy weggeslepen. $#&@#$ !!! (vrij vertaald, hé verdikkie, wat vervelend nou).

Maar omdat de ruitjes toch al niet goed pasten ga ik weer aan de gang met de Dremel en slijp er boven en onder een flinke hoeveelheid epoxy weg. En waarempel, ik weet de speling tussen de Quest en de ruitjes terug te brengen tot minder dan één milimeter. Nu alleen nog maar aflakken met DD-lak en klaar is Rob.

Poging 1: Ik denk, de vorige keer heb ik misschien te weinig lak aangebracht, waardoor het niet goed heeft kunnen uitvloeien. Ik breng de lak dus wat dikker aan, en leg de twee ruitjes voorzichtig op twee latjes te drogen. Ik houd de verfzijde naar beneden, want dan vangen ze geen stof. Het resultaat was goed, maar alleen is de laag te dik: de lak is naar het laagste punt gelopen en er hangen nu twee grote druppels aan....

Poging 2: Ik schuur ze weer vlak en breng vrolijk gestemd weer een laag verf aan. Dat doe ik steeds sneller. Het is twee componenten lak die in een verhouding van 1:2 gemengd moet worden. Ik breng de verf dus aan en leg de ruitjes weer te drogen. De volgende ochtend kom ik erachter dat ik ze met de natte zijde naar boven heb gelegd. Shit, stof.

Poging 3: Ik blijf de moed erin houden. Weer ga ik aan de gang met schuurpapier. Verf erop, met de juiste zijde naar beneden te drogen leggen (ik leer snel) en wachten maar. Als ik na een uur even voorzichtig kom kijken stoot ik tegen de tafel en dondert één van de ruitjes tussen z'n latjes uit. Resultaat; een flinke berg stof en ik kan weer opnieuw beginnen.

Poging 4: Schuren, verf, drogen en afblijven (ik blijf leren).

Die laatste poging was dus gisterenavond. Ik heb nog niet durven kijken.