17 september 2006

Warrig gesprek



Na mijn terugkomst van vakantie ben ik vooral bezig geweest met het inramen van dia's en het scannen ervan. Ik wil een en ander op m'n website hebben voordat ik begin met het volgende project; het monteren van de koplampen en knipperlichten op m'n Quest. Nadat ik op zondag ochtend de laatste dia's gescanned had, was het tijd om in m'n fiets te kruipen. Helaas was het bewolkt en somber, maar dat mocht de pret niet drukken.

De route die ik op deze dag geplanned had, was een rondje Leerdam. Ik maak de tocht niet al te lang, want vandaag gaat de kap van de fiets eraf, en ik moet dus nog het een en ander sleutelen. Het is nog vroeg en het is dus rustig op de weg. Vrolijk een deuntje nuriënd fiets ik door mistige polders en over nevelige dijkjes. Wat is Nederland toch mooi...

Nadat ik de fiets in de garage heb gereden en weer terug naar huis loop, word ik aangeschoten door een bejaarde man die net twee fietsen aan het uitlaten is. Hij gaat kennelijk samen met z'n vrouw een tochtje maken. Hij heeft gezien dat ik Quest in de garage stond te duwen, en het volgende gesprek ontspint zich:

* Is die auto van jou ?
- Nou nee, het is een fiets.
* Waar rijdt 'ie nou op ?
- Nee, ik trap, het is een fiets.
* Jawel, maar op benzine of ... ?
- Neehee, het is een fiets, ik trap met m'n benen.
* Hoe hard gaat 'ie nou ?
- Nou, ik heb er net wel 56km/h mee gereden..
* Ach ja, dat is hard zat he...

Ik geloof niet dat de man uiteindelijk begrepen heeft dat het een fiets was. We hebben elkaar vriendelijk een goedendag gewenst. Als ik 'm weer een keer tegenkom laat ik de man wel een blik in de fiets werpen, misschien dat dat helpt...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten