Gevleugelde wielen

... en toen was het ineens lente ! In een week tijd van -6°C naar +18°C is niet iets dat je veel meemaakt. Afgelopen weekend heb ik twee fietstochtjes gemaakt. Een keer naar de Biesbosch en een andere keer door de Mariënwaard. Er stond een zuiden windje en de hemel was, afgezien van wat hoge sluier bewolking, wolken loos. Voor het eerst sinds maanden kan ik het DF-dakje thuis laten.

Tijdens het fietsen valt mij meteen op hoeveel gemakkelijker alles gaat. Natuurlijk hoef ik nu niet meer om ijsplaten heen te laveren, maar fiets en mens presteren bij hogere temperaturen een stuk beter. Haalde ik tijdens de vorst met moeite de 35km/h, nu zit ik ineens boven de veertig. En dat zonder dat ik daar veel moeite voor hoef te doen. Heerlijk.

In de Biesbosch maak ik een foto van de DF op het verlaten veerpont ponton. Ik moet eerst wat braamstruiken weghakken om erbij te kunnen, want de pont wordt door COVID al bijna een jaar niet meer gebruikt.Tussen de braamstruiken aan de rivier liggen nog wat sneeuwplakken. Aan het strand raap ik nog wat zwerfafval op om mee te nemen. De PET-fles in het midden ligt volgens mij al een tijd in het water, want die worden al een tijd niet gemaakt.

Op zondag ga ik naar de Mariënwaard. Hier ligt soms ook weer sneeuw in de diepe sloten, maar verder is alles groen. Ik hoor zelfs alweer een kieviet en hoog in de hemel zingt een veldleeuwerik.