Nieuwe DF opgehaald en nieuwe DF4 mal bij Intercitybike

Een week geleden viel er ineens een bericht van Ymte op de digitale deurmat: mijn DF is klaar en kan vanaf zaterdag opgehaald worden. Op  dat moment stond ik nog op plaats vijf van de wachtlijst, dus ik was zoals dat heet 'prettig verrast'.

Op dinsdag 26 mei was het zover: de dag dat ik de tocht naar Dronten zou ondernemen. Veel drinken en eten voor onderweg meegenomen, zodat ik niet ineens de man met de hamer zou tegenkomen, zoals mij eerder gebeurde  afgelopen lente. De weer voorspellingen voor deze dag waren meer dan uitstekend: een zwakke variabele wind, helder weer, en een temperatuur van 20-24 °C.

Om zes uur in de ochtend ging ik met de fiets vol beladen op pad.

De zon was al op, en er hing een dun laagje mist over de kanalen en velden.

Ik was van plan om 's ochtends via een andere route te fietsen dan 's middags. In de vroege ochtendzon reed ik eerst langs Arkel, Leerdam en Schoonrewoerd naar het pontje van Culemborg. De pont ligt aan de andere kant van de Lek als ik aankom, en dat geeft mij even de tijd om wat te drinken. Na vijf minuten steekt het kleine schuitje het water over, en legt aan. De pont is een zogenaamde gierpont. Dat betekent niet dat het vehikel naar mest ruikt, maar dat deze met een kabel die stroomopwaarts in de rivier is verankerd, in een halve boog de rivier over steekt. Dat gaat erg snel, want er hoeft alleen maar gas gegeven te worden. Na enkele minuten ben ik over.

Daarna gaat het via kronkel weggetjes en veel bochten door naar Doorn. De eerste heuveltjes van de Utrechtse Heuvelrug tekenen zich al af in de velden. In Doorn moet ik een flinke klim maken van 45 meter. Daarna kan ik alweer snel met een flinke gang over een gelukkig brede weg naar beneden. Via Maarn gaat het dan verder richting Amersfoort / Leusden. Daarna steek ik onder de A28 door om niet door Nijkerk te hoeven rijden. Aan de horizon zie ik de eerste windmolens al staan, ongetwijfeld moet dat Flevoland zijn. Ik steek de Nijkerkersluis open en ben in Flevoland. Vreemd genoeg heb ik hier de eerste navigatie problemen. Her en der wordt er aan fietspaden gewerkt, en mijn Garmin Edge Explore heeft moeite met het berekenen van de juiste omleiding. Eerst is hij 5 kilometer lang te mekkeren dat ik om moet keren, om dan vervolgens met een alternatief te komen dat niet altijd even logisch is.

Om even voor elven kom ik aan bij Intercitybike, bijna gelijk met een oud grijs busje waaruit de even grijze mal voor de nieuwe DF-4 (de aanstaande vierwiels DF) komt rollen. Aan de achterkant moet ik even wennen, maar voor de rest ziet de fiets er mooi uit. Ik ben benieuwd hoe de fiets gaat rijden zodra deze eenmaal af is.

Binnen is het eerst tijd voor koffie, en daarna voor het ontruimen van mijn oude Quest. Mijn nieuwe DF staat al klaar in de showroom, en wordt door Peter Haan mooi op maat gemaakt. Na enkele testritjes is het passen en meten klaar. De wielkasten voor de voorwielen zijn iets groter dan de oudere types, waardoor er bredere banden in kunnen. Op mijn nieuwe fiets zijn twee Schwalbe G-ONE speed TLE banden gemonteerd.

Er is in de DF toch meer bergruimte dan ik verwachtte, naast de schuimkap is er nog genoeg ruimte voor alle zooi die ik dacht mee te moeten nemen. Ik eet nog wat bammetjes aan de 'stamtafel' en daarna is het tijd om te vertrek, en een laatste foto van de oude en nieuwe fiets.

De terugweg rijd ik zoals gezegd via een andere route. Eerst een lekker lang stuk door de Flevopolder richting Almere-Hout. Omdat ik nog ruim honderd kilometer moet fietsen houd ik het tempo niet al te hoog, maar ik zie tot mijn verbazing op mijn snelheidsmeter dat ik toch regelmatig tegen de 40 Km/h rijd. Dat is toch 5-7 kilometer sneller dan in mijn Quest vanochtend. De fiets is lekker stijf. Sturen gaat wat stugger dan in mijn Quest. maar de wegligging en het bochten gedrag zijn goed. Een geweldige fiets dus.

Via Huizen, Eemnes en Baarn gaat het naar Soest. Hier weer een klim van wel 87 meter zie ik later, maar ik merk er weinig van. De fiets is zoveel lichter dan mij dertien jaar oude Quest dat optrekken en klimmen haast vanzelf gaat. Bij Soest wordt aan het fietspad gewerkt, en moet ik op de hoofdrijbaan. Dit is geen ramp, want deze weg ligt er beter bij dan het fietspad.

In Baarn delen de fietsers een smal fietspad van een meter breed. Dat maakt passeren vrijwel onmogelijk, maar er rijden op de smalle baan ook nog tegenliggers. De gemeente van Baarn heeft kennelijk nog niet door dat het houden van anderhalve meter afstand op zo'n fietspad helemaal niet mogelijk is. Ik kies eieren voor mijn geld, en ga de rijbaan weer op.

Wanneer ik even stilsta net boven Nieuwegein om de inwendige mens te versterken, zie ik vanuit een tunnel een hemelsblauwe DF richting Nieuwegein rijden. De eerste DF die ik 'in het wild' zie, want in de omgeving van Gorinchem zijn velomobielen dun gezaaid.

In Nieuwegein ben ik op bekend terrein, en kom ik verder zonder kleerscheuren en voldaan na een tocht van in totaal 240 kilometer in Gorinchem aan.

Nog een laatste foto van de DF langs het Merwede kanaal, net zoals de Quest vanochtend.