Het blijft maar niet vervelen...

Het mooie weer bleef ook deze week onveranderd voortduren. En omdat het na een paar dagen binnen zitten zoals gewoonlijk weer begon te kriebelen, ben ik er weer even een uurtje uit geweest. Ik had mazzel deze ochtend; om de een of andere reden werd ik vlak voor zonsopkomst wakker. En dat is rond deze tijd van het jaar even voor zessen. Het was koud en helder. Maar het was vooral windstil. En ik rekende erop dat ik wanneer ik eenmaal Gorinchem verlaten had, er in de polder weer wat pittoreske mistbankjes over de velden gedrapeerd zouden zijn.

Ik werd niet teleurgesteld.