Quest versus TomTom

Omdat enkele collega's mij al geruime tijd aan m'n kop zeurden over dat ze mijn nieuwe fiets wilden zien, moest ik er toch aan geloven. Ik werk op dit moment in Nijmegen, en dat ligt nou niet direkt naast de deur. Omdat ik niet van plan ben om een voor mij totaal onbekende route grotendeels in het donker af te leggen, neem ik een halve dag vrij. Ik vertrek in het ochtendschemer. Er staat een stevig briesje, maar dat kan ik alleen zien aan de bomen. In de fiets merk ik er weinig van.

Ik fiets vandaag voor het eerst met het inmiddels beroemde versatile-dakje. Toen ik het bestelde ging ik uit van een levertijd van zes weken, maar het lag binnen twee dagen op de deurmat. Waar ik vandaag ook voor het eerst mee fiets is de TomTom navigatie. Ik heb een 12V aansluiting aan boord, en heb de TomTom software op een PDA draaien, die ik vervolgens via een sigaretten-aansteker aansluiting met de accu verbonden heb.

TomTom is geen ster in het uitrekenen van fietsroutes, het is echter wel mogelijk om via een vooraf ingestelde route te rijden. Dit kan je doen door in de reisplanner een route uit te zetten langs een aantal waypoints, en de software hierlangs vervolgens een routeplan uit te laten rekenen. Maar ik dwaal af, we gaan weer op pad.

Ik volg eerst de ventweg langs de E31. In het begin is deze wat hobbelig, maar later wordt het asfalt beter en beter. Bij Zaltbommel ga ik de Waal over. Hier heb ik de keus tussen het fietspad langs de N322 of een meer toeristische route over het Maas-Waal fietspad. Ik heb geen haast vandaag, en dus kies ik voor het laatste. TomTom denkt hier echter anders over, en probeert mij constant richting de N322 te sturen. Ik heb de waypoints op het Maas-Waal fietspad gezet, maar om de een of andere reden gaat het er bij het apparaat niet in dat ik liever over een rustige dijk met een mooi breed fietspad fiets, dan naast voortdenderdende tientonners. Het fietspad wordt op de TomTom-kaart echter goed aangegeven, en ik stoor mij verder niet aan de aanwijzingen die mij via het oortelefoontje worden toegesproken.

Na 84 kilometer kom ik in Nijmegen aan. Ik weet de portier van Philips/NXP zover te krijgen dat hij mij één keer zonder het juiste pasje doorlaat. Hij kent het verschijnsel Velomobiel, want Rob Jansen komt hier ook regelmatig met zijn bolide de slagbomen voorbij. Deze week heb ik zijn fiets echter niet op de gebruikelijke plaats in de stalling zien staan. Jammer. Ik ga er maar vanuit dat hij van een welverdiende vakantie aan het genieten is.

De fiets wordt door de m'n collega's bewonderd, betast en bekeken. Ik werk een halve dag mijn gebruikelijke taken af en ga weer op pad. Ergens bij Beuningen heb ik weer een flink meningsverschil met TomTom. Ik mis ergens een waypoint en Ome Tom vindt dat ik daar eerst nog even een bezoekje aan af moet leggen. Mij niet gezien. Ik rij stug door. TomTom probeert mij er op allerlei manieren van te overtuigen dat ik het verkeerde pad ben ingeslagen. Keer om, probeer om te draaien, keer om, keer om, keer om. Als hij merkt dat ik niet op zijn avances inga, probeert hij het op een andere manier; 'ga bij de volgende kruizing links en direkt daarna weer links'. Of: 'u nadert een rotonde, ga deze helemaal rond, vierde afslag'. Ik ben echter niet van gisteren en blijf standvastig op koers. Na een tijd is voor mij de maat vol. Ik stop en vertel het apparaat dat hij de waypoints die wij gepasseerd zijn als bezocht kan markeren. Nu houdt hij eindelijk z'n kop.....

De route die ik terug rijd gaat via de noordzijde van de Waal. Ik ga de brug over de Waal via de A50 over en kies vervolgens de Waal-dijk en de diverse N-weggetjes. Het is hier heerlijk rustig. Zo langzamerhand gaat bij mij het kaarsje uit. Het tempo zakt langzaam aan steeds verder, maar het Betuwse landschap blijft boeien. Als na een buitje de zon doorbreekt krijg ik weer wat mentale energie. Na in totaal 170 kilometer te hebben afgelegd kom ik redelijk vermoeid maar intens tevreden in Gorinchem aan. Dit was een lekker tochtje !