Nieuwe kogelgewrichten

Toen ik twee weken geleden mijn fietscomputer verving, moest het voorwiel eruit om de sensor te vervangen. Van een van de kogelgewichten kwam een stuk roest los zo groot als een vingernagel en zo dik als een munt. Mja...

Nu wist ik wel dat de kogelgewrichten er niet al te best bij hingen, maar nu werd het toch tijd om aan vervanging te denken, vooral omdat ik de indruk had dat er toch wel erg veel speling in de stuurbeweging begon te zitten. En bovendien wilde ik niet het risico lopen dat één van de gewrichten af zou breken op een moment dat dat helemaal niet goed uit zou komen, bijvoorbeeld in een bocht. Met hoge snelheid genomen, terwijl ik net in word gehaald door een vrachtwagen. Brrr, maar even niet aan denken.

Ik dus contact op genomen met de heren van Velomobiel. Helaas hebben ze niet alles op voorraad, kennelijk worden er bij de nieuwe Velomobielen tegenwoordig andere onderdelen gebruikt. Maar na een weekje wachten is dan toch het pakket binnen. Afgelopen weekend aan de slag dus...

Eerst de fiets maar op zijn kant en langs de bouwmarkt voor een flesje WD40. Dit laat ik even intrekken...

Nu dan de elf jaar oude roestlaag (mijn fiets stamt uit 2006) een beetje los is geweekt kan ik beginnen met het verwijderen van de splitpennen en de slotboutjes. De splitpennen gaan makkelijk los, want ik smeerde de gewrichten zo ongeveer eens per één à twee jaar. De boutjes komen gelukkig ook makkelijk los, en in de tijd van een poep en een scheet heb ik de hele boel weer in elkaar.

Nu het uitlijnen. Ik heb hiervoor nog een beugel in de garage liggen, die ik jaren geleden eens ergens op de kop heb weten te tikken. Alleen nog nooit gebruikt. Ik ga op internet op zoek naar een handleiding. De eerste 'hit' is er een van de Quest en bevat niet alle informatie die ik nodig heb. De tweede hit is de goede. Een handleiding die destijds door de heren van Alleweder is geschreven. De prijzen van de diverse onderdelen staan er ook nog bij vermeld, netjes in guldens. Een vreemd gezicht (Rubberring f 1.00, Uvex bivakmuts, f 25.50). Kennelijk ben ik de Euro na 16 jaar eindelijk ontgroeid.

De volgende dag was het tijd voor een proefrit. Rotterdam maar weer. Om half zeven in de ochtend schijnt de zon al volop.

 

 In Rotterdam, bij de Erasmus brug is het nog stil. Erg stil.

 De Erasmus brug met gebouw De Rotterdam (in het midden)

 De lange proefrit was geslaagd, 120 km schoon aan de haak. Tegelijkertijd nog diverse pelotonnetjes verschalkt, want dat moet ook natuurlijk ;-)