Lange proefrit

De fiets is klaar. Demper erin, lagers vervangen, voorwielen schoongemaakt en remmen opgepoetst, nieuwe kettingrol erin. Oh, en natuurlijk 20 kilo aarde en zand uit de wielkasten verwijderd. Het is mooi weer vandaag. Tijd voor een proefrit dus.

Eerst naar de Bieschbos.Ik rol over de kasseien in de binnenstad van Gorinchem, gelijk een mooie test voor de Risse demper. Maar wat voel ik ? Het lijkt wel of ik een massieve ijzeren staaf achterin heb gemonteerd in plaats van een nieuwe demper. De fiets bonkt en rammelt over elk steentje. Dat kan niet de bedoeling zijn. Op het asfalt naar de Bieshbosch houdt het rammelen gelukkig op. Verkeersdrempels kan ik met de strakke demper nu in volle snelheid nemen, en de fiets helt amper in bochten. Dat dan weer wel.

Op een mooi stil plekje verorber ik twee nutsen. Ik spoel ze weg met wat water terwijl ik naar de natuur om mij heen kijk. Tijdens mijn ziekte en klusweek is de natuur letterlijk geëxplodeerd. Alles is groen en staat in bloei. Vogels zingen hun keeltjes schor. Een konijntje huppelt uit het hoge bedauwde gras en bekijkt mij van een afstandje nieuwsgierig.

Konijntje in de Bieschbosch

Terug naar huis weer. 's Middags maak ik een nieuwe testrit, dit keer naar Kinderdijk. Ik heb de demperpomp mee, want ik wil gaandeweg de druk in de demper in stappen verlagen. Ik weeg 75 kg, dan zou een druk van 5.5 bar genoeg moeten zijn. Aangezien ik deze ochtend al met deze druk gefietst had, verlaag ik de druk eerst maar naar 4.5 bar. Ik in de fiets, maar de straatstenen van vanochtend voelen nog even hard aan.

Bij kinderdijk is het druk. stapvoets dring ik mij door de toeristen, terwijl ik links en rechts door iedereen vereeuwigd word. Na 2,5 km toerist kan ik weer met gas op de plank rijden. Ik verlaag de druk nog een keer naar 2.5 bar. De demper is nog steeds te hard, maar er lijkt wat voorzichtige progressie in te zitten. De druk naar 1 bar dan. Weer een heel klein beetje verbetering, maar het verschil is miniem.

Lente !

's Avonds mail ik Wim Schermer met wat vragen over de Risse demper. Hij mailt per ommegaande terug:

De demper moet alleen de eerste keer los komen van de frictie van de O-ringen. Dat gaat goed als je in de Quest gaat zitten. Je moet de fiets dan enkele centimeters in voelen zakken. Is ie eenmaal los, en je drukt hard op de bovenkant van de tunnel en het instapgat, dan moet de Quest inzakken en langzaam weer omhoog komen.

Dat gebeurt bij mij dus niet. Sterker nog: onder de 3 bar hoort het achterwiel tegen de wielkast te hangen als je instapt, maar ik kan bij 1 bar nog vrolijk fietsen. Ik neem mij voor om de komende dagen nog wat stevige keienweggetjes te nemen om de O-ringen frictie te overwinnen. Misschien zelfs met een drukloze demper. Mocht dit allemaal niet helpen, dan gaat de demper terug en stuurt Wim mij een nieuwe op.

Nanoot:
We komen net terug van een wandeling, ik wil mijn vriendin laten checken of de veerpoot indrukt als ik in de fiets zit, druk nog even op de "smurfenmuts", en de veerpoot zakt in !!!!

Gisteren 130 stuiterende kilometers gefietst, en nu komt ineens de veerpoot los. Het zullen de hogere temperaturen zijn geweest. Morgen avond doe ik even een testrit, ik laat dan wel weten hoe deze gegaan is. Vooralsnog is de Risse demper genezen verklaard :-)