Zwaan kleef aan

Om mijn benen een beetje aan de winterslaap te ontworstelen had ik voor vandaag een 100km tocht uitgestippeld. Ik houd van ronde getallen, vandaar. De route liep grofweg via Kinderdijk, Krimpen aan de Lek en Vianen. Zie kaartje hieronder:

Daarbij komt nog; gisteren is mijn bestelde helmcam binnen gekomen. Het is een Epic HD, voor 198 euro. Je kan met helmcams qua geld redelijk los gaan, maar ik wilde het even bescheiden houden. Het is een HD camera met als maximale resolutie 1280 x 720 pixels, wordt geleverd met een aantal montage-accessoires, werkt op 3 AAA batterijen en kan SD kaartjes aan tot 16GB

Deze ochtend maar even getest dus. Weinig tijd gehad om voor de camera een mooie plaats te vinden, dus had ik deze maar even aan m'n helm bevestigd. Zoals te doen gebruikelijk weer vroeg wakker geworden, hetgeen inhoudt dat ik al om kwart over zeven in m'n fiets zat.

De Alblasserwaard lag er mooi en sereen bij; geen wind en een mooi ochtendneveltje boven de berijpte velden. Dus even een aantal plaatjes:

De lente raakt aardig op stoom, veel broedende vogels her en der. Zwanen hebben op de meest vreemde plaatsen nesten gebouwd. Meestal zoeken zij een lastig toegankelijke plaats op, maar enige exemplaren in de Alblasserwaard nemen het niet zou nauw met deze (ongeschreven) regels en hebben hun nest gewoon in de berm langs de weg opgebouwd, zonder zich iets aan te trekken van gemeentelijke verordeningen en bestemmingsplannen.

Ik ben altijd op mijn qui-vive bij die beesten, maar wanneer ik één van deze nesten passeer gaat het toch nog bijna mis. Het mannetje dat naast het nest 'op wacht' stond, kiest op mijn nadering ineens het hazenpad. Een gemiddelde zwaan weegt 12 tot 20 kilo, en komt dus niet ineens van de grond. In plaats van de grasmat als luchtstrip te gebruiken, kiest het dier de asfaltweg vóór mij. Ik kan een botsing voorkomen, maar het had niet veel gescheeld....

Na deze close encounter tuf ik verder langs de molens van Kinderdijk. Weer dezelfde fotografen als vorige week, met dezelfde lenzen. We groeten elkaar vriendelijk. Met de pont van Krimpen aan de Lek steek ik de Lek over. Daarna richting Vianen, afwisselend door de polder en langs de Lek. Het is kennelijk nog te vroeg voor de gebruikelijke zondag-ochtend-motoren-clubjes, maar wielrenners zijn er al wel, even fijn RISsen dus.

Qua gevogelte heb ik nog één keer een on-the-road ontmoeting; een moedergans met een dozijn jongen steekt de weg over. Wanneer ze al bijna de overkant bereikt heeft, wordt op mijn nadering toch weer besloten rechtsomkeert te maken. Ik heb dat bij watervogels wel vaker gezien en had op deze beslissing al geanticipeerd, zodat ik verschoond blijf van een verkeers-drama.

Dat verkeers drama kom ik echter wel tegen in Schoonhoven; aan het einde van een gammel fietspaadje zie ik mij geconfronteerd met een mega-fietssluis. Nu ben ik na al die jaren al het een en ander gewend, maar een exemplaar als dit ben ik tot op heden niet tegen gekomen. Er doorheen gaat niet (zie foto), zelfs met een gewone fiets is dat niet eenvoudig. Eromheen kan wel, maar dan moet ik eerst vijftien meter langs een hek door hoog gras (en brandnetels) ploegen. Omkeren is natuurlijk ook een optie. Ik kies voor de brandnetels...

Verder is er voor wat betreft fietsbelevenissen niet veel meer te melden, behalve dat het mooi weer was en dat ik voor het eerst dit jaar weer een beetje last van hooikoorts begon te krijgen.

En nu nog even een eerste impressie van de Epic HD camera. Beelden vind ik goed, alleen wordt de opname onderbelicht wanneer er teveel lucht in beeld is. Ik moet nog wat sleutelen aan de bevestiging op de helm. Ook ga ik kijken of ik de camera ergens op de fiets kan monteren, maar dat later.