Lente !

Door drukte heb ik de afgelopen weken niet kunnen fietsen, maar vanochtend was het zover. Zonnetje, weinig wind, lekkere temperaturen. Kortom, ideaal fietsweer. Om zeven uur zondag ochtend stap ik in m'n fiets. Weer wat extra lucht in m'n bandjes en op weg ga ik, richting Kinderdijk.

Ik spoed mij langs de Merwede en de A15 richting het westen. Landschappelijk gezien niet zo mooi, maar het fietspad is daar goed en er zijn weinig obstakels. Ter hoogte van Alblasserdam steek ik de A15 over. Hier is de lente goed op stoom; de bermen van de Edisonweg zijn bezaaid met narcissen, kelkjes richting zon.



Bij Kinderdijk is een vroege fotoclub neergestreken, voorzien van statieven en grote lenzen schieten zij plaatjes van natuur en cultuur. Ik houd het bij een enkel plaatje van een molen, kan per slot van rekening niet achter blijven. Op de nog lege parkeerplaats bij de ingang nuttig ik wat ontbijtkoek en wend daarna de steven.







In plaats van door de Graafstroom te fietsen sla ik linksaf de brug over en neem het pad langs de broekmolen. Ik schrijf 'pad', en dat is het ook. De weg bestaat uit twee geasfalteerde stroken, waarschijnlijk ooit aangelegd om er met een trekker zonder modder en gaten over te rijden. Waarschijnlijk zijn trekkerbanden net iets minder breed dan een quest, want ik rijd iedere keer ofwel met links, danwel met rechts in de berm. Schiet niet op dus, maar ik vind dit pad nu eenmaal mooi.



Terwijl ik zo enkele kilometers voort ploeter draaft een kudde jonge koeien van schrik van mij weg. Twee koeien blijven staan, en ik besluit ook even te stoppen. Als de rest van de kudde merkt dat het gevaar geweken is, of in ieder geval niet acuut, komen zij nieuwsgierig kijken. Zo'n vreemde rooie melktank hebben zij nog nooit gezien !





Ik fiets verder door De Donk (een oude zandheuvel uit de ijstijd, tijdelijk bezet met boerderijtjes, tot de volgende ijstijd) en ga weer richting oosten, door Brandwijk, Goudriaan en Meerkerk. In Dalem rijd ik de Merwededijk weer op, en kom daar een witte Strada tegen. Het komt niet zoveel voor dat ik mede-velomobilisten tegenkom. We stoppen. Zij stelt zich voor als Astrid uit Zaltbommel. We hebben het over elkaars fietsen en ik hoor van haar dat de wachttijden bij Velomobiel drastisch zijn ingekort. Ik kan dus meer velomobielen verwachten de komende tijden. Leuk !