14 augustus 2009

Velomobiel en paarden

Doorgaans verloopt een ontmoeting tussen paarden en een willekeurige Velomobiel op z'n zachtst gezegd nogal stroef. Ik ben voorzichtig met paarden; als ik een ruiter tegemoet kom, minder ik langzaam vaart. Doorgaans is dit voldoende. Is het paard schrikkerig, dan moet ik stoppen. Heb ik te maken met een angsthaas, dan moet ik uitstappen.

Dat het ook anders kan ondervond ik afgelopen weekend. Ik passeerde in alle vroegte een weiland met drie nog naronkende paarden. Toen ik in beeld kwam stonden de dieren haastig op. Een paar honderd meter verderop stopte ik om een paar foto's te maken van wat huppelende konijntjes. Ik was lui, en stapte niet uit. Fotograferen vanuit een Quest gaat prima, heb ik gemerkt.



En terwijl ik zo bezig was, kwamen de dames aan. In vlotte draf en gespitste oren. De laatste meters werden aanmerkelijk voorzichtiger afgelegd. Eerst wat schrikkerig, maar allengs met meer zelfvertrouwen. Nieuwsgierig werd de fiets met inzittende bekeken. Om de status quo niet te verstoren bleef ik rustig zitten. De konijntjes liet ik voor wat ze waren. De paarden waren op dat moment even veel leuker.

Hieronder een paar foto's...............





En nog even 'for the record', op deze close-up is nog net m'n fiets in het paardenoog te zien. Ze durven het dus wel, met een beetje geduld, en wat konijnen.

6 opmerkingen:

  1. Anoniem18:38

    Wow... mooie foto's. 'k Ben op m'n open ligger (Nazca Fuego) in Duisland eens paarden tegengekomen, en die waren ook een beetje schrikachtig. De eigenaar was net bezig om ze in (of uit) het veld te halen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oef, inderdaad mooie foto's.

    Mijn eigen reacties met paarden zijn heel verschillend, meestal blijf ik op respectabele afstand en begin rustig te praten - dan zijn ze veel minder schrikkerig.
    Het vreemde is dat paarden in een weiland juist bijna nooit schrikken. Ze reageren soms inderdaad nieuwsgierig.

    Maar het bokje dat ik bijna wekelijks in Huissen tegen kom schrikt altijd en gaat er met grote (bokken)sprongen van tussen, zelfs als ik er stapvoets langs rij.

    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik kwam zondag een 2tal paarden tegen.. zag ze erg laat om dat het superdruk was i,v,b mooi weer bukkers... maar wel vol in de remmen gegaan en hele maal links gaan rijden, in m'n spiegels zag ik dat de voorste iets begon te steigeren maar heel erg wijnig... gelukkig, wand waren twee hele jonge ruitertjes.. denk niet dat de dames het leuk gevonden zoude hebben als hun paardje in draf weg ging ofzo

    BeantwoordenVerwijderen
  4. danielle23:53

    Hallo!
    Ik heb misschien een beetje een rare vraag en je kent mij verder ook niet (denk ik :P). Ik ben ook in het bezit van een pony, die nergens bang voor is. Ze is zich alleen een keer helemaal het apelazerus geschrokken door jawel een velomobiel. Na deze ontmoeting ben ik nooit meer een betreffende fiets tegengekomen. Aangezien het mooie seizoen er aan zit te komen, komen bij mij de kriebels weer eens omhoog om mijn pony eens echt te laten wennen aan een velomobiel. Ik vroeg me af of je wat voor ons zou kunnen betekenen in de zin van eens een (paar) uurtje(s) langs mijn pony heen en weer te fietsen?

    Groetjes danielle (danielle_moeliker@hotmail.com)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. kijk dat zijn nou eens mee denkende mensen! dat doet rob vast wel even:P

    ik rem altijd als ik een paard in de verte zie... het scheelt toch als je met bijv 40 km/h voorij soeft of 15.....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb jaren in een Alleweder gefietst. Ook altijd voorzichtig met en bij paarden. In 2008 IJsland rondgefietst en het hele bijzondere was; de IJslandse paarden liepen vrijwel altijd met me mee. Vol plezier en enthousiasme.

    BeantwoordenVerwijderen