De verjaardag van ma, v2009

Afgelopen maandag (2e pinksterdag) was het weer zover; mijn moeder was jarig. Zij woont gelukkig een eind weg. Ik zeg gelukkig, niet omdat ik een hekel aan haar heb (in tegendeel), maar omdat ik dan een reden heb om lekker lang en vooral ver te fietsen, en niets fietst zo lekker als een doel voor ogen.

Ik sta vroeg op en voorzie mij van water en versnaperingen. Het belooft een zonnige dag te worden. Ik heb deze route al meerdere keren gefietst, maar heb nu voor het eerst de Garmin Colorado mee. Thuis had ik 'm al een route laten berekenen die voor 90% overeenkwam met de route die ik voorheen reed. Het fietsplan werd door de software van Onroute op twee plekken aangepast:
1. normaal gesproken reed ik om Vianen heen, maar de planner vond een fietspad door de stad zelf.
2. Onroute ontweek het industrieterrein van Lage Weide, een route die ik normaal gesproken wél altijd neem.
Met de eerste routeverandering was ik het wel eens: een grotendeels goed fietspad en een vrij autoluwe zone leidden mij vlak langs het centrum van Vianen.
Over routewijziging twee ben ik minder te spreken: om industrieterrein Lage Weide te ontwijken, wordt even uitgeweken naar de oost-oever van het Amsterdam-Rijn kanaal. Dit betekent twee bruggen beklimmen, incluis het nodige bochtenwerk. Met een 'normale' fiets is dit geen probleem, maar met de Quest wil ik dit soort akties zoveel mogelijk vermijden.

Na het passeren van het hierboven genoemde industrieterrein begint de pret voor de echte velomobilist: een kilometers lange rechte asfaltweg, met vrijwel geen mede-weggebruikers. Na Driemond wordt de pret even verstoord door 500 meter klinkerweg, maar daarna begint het asfalt alweer.

Helaas kom ik even verderop een groter obstakel tegen: daar waar de A1 en het kanaal elkaar kruisen, wordt aan de brug geknutseld. Dit houdt in dat fietsverkeer op de westover van het kanaal niet onder de brug door kan. Twee dames zittend aan een tafeltje en gekleed in fluroriserende hesjes, veren op bij mijn nadering. Nee, ik kan echt niet doorrijden en ook vanmiddag is deze route nog bezet. Door middel van gele bordjes worden de fietsers over twee bruggen geleid. Eerst over een spoorbrug, en later weer terug via de fietsstrook langs de A1.



In de tuin van m'n ouders kom ik bij van de fietstocht. De tuin wordt bevolkt door bloemen en vlinders, en iedere keer als er een vliegtuig overkomt beginnen de kikkers in de vijver een kwaak concert. Ik fotografeer heel wat af en kruip rond een uur of drie weer de fiets in. De wind is ondertussen aangetrokken en komt uit het noordwesten, en dit is voor mij de ideale hoek. Langs het Amsterdam-Rijn kanaal fiets ik met de wind in de rug vele kilometers lang tussen de 45-50 km/h. Heerlijk ! Alleen jammer dat er geen racefietsers waren om in te halen.

Na een tocht van 202 km kom ik lekker ontladen thuis.