Energie

Het was alweer een tijd geleden dat ik in m'n Quest gekropen was. Maar de schuld ligt bij mijzelf; ik moest zonodig een werkgever hebben die op fietsafstand van huis lag, en dan tref ik er een waarvan ik de schoorsteen pijp met een beetje goede wil bij ons vanuit het dakkapel raam kan zien.... Onnodig te zeggen dat het geen zin heeft om voor een fietsritje van acht minuten de Quest te gebruiken. Dat wil niet zeggen dat ik het mis, dat Quest-gevoel, en ik neem mij dan ook voor om zodra het 's avonds wat langer licht blijft, er meer op de fiets uit te trekken.

Om toch wat van dat Quest gevoel te behouden, was ik afgelopen zondag na het hardlopen even in de fiets gekropen om even een ritje te maken. En omdat een ritje zonder doel minder lekker fietst had ik mij verplicht wat foto's te maken van de Amer centrale bij de Biesbosch. Het was helder en fris, dus dat zou wel wat mooie plaatjes op moeten leveren.

Met een lichte bries in de rug ging ik op weg, het tempo lag niet zo hoog. Of dat lag aan de kou of aan m'n vermoeide hardloop benen, ik weet het niet, maar ik wist wel dat het allesbehalve vanzelf ging vandaag. Ik was er ook te lang uit geweest, uit die fiets. Komt ook omdat ik een beetje teveel hobby's heb, en die vragen van tijd tot tijd allemaal hun aandacht. Maar genoeg gemopperd, terug naar de fietstocht. Het landschap van de Biesbosch lag er mooi en maagdelijk bij, en de schoorstenen van de Amer centrale lonkten aan de horizon.

De kinderkopjes van Raamsdonkveer zijn berucht in de regio. Het hele pittoreske centrum is ermee geplaveid. Het ziet er ongetwijfeld mooi uit, maar in een Quest is het een ramp. Horen en zien vergaat, de hele inhoud van m'n fiets verhuisde naar andere contreien, en m'n tandarts heeft weer nachtwerk om m'n vullingen op hun plaats te zetten. Maar het doel van m'n tocht was bereikt, en vanuit m'n luie stoeltje maakte ik foto's van de schoorsteenpijpen in het licht van de ondergaande zon. Altijd weer mooi.

Tijdens de terugweg ging de zon onder en ging bij mij ook langzaam het licht uit. Ik had helemaal geen energie meer over. Op m'n tandvlees kwam ik thuis. 's Avonds koorts gehad, en de dagen erna nog flink brak geweest, dus ik zal wel een griepje onder de leden gehad hebben. Kan de beste overkomen.

Ik moet de foto's nog even schuldig blijven, want ik fotografeer nog analoog. Daar gaat volgend jaar wel verandering in komen, maar nu nog even niet.