Na een semi-winter vol wind en water kwam maandag dan eindelijk een dag zoals er hoop ik nog vele zullen volgen. Om half zes in de ochtend is het nog flink donker, maar de vogels trekken zich daar niets van aan, en twinkeleren dat het een lust is. Onderweg merk ik dat de dagen toch al snel aan het lengen zijn, het wordt zowaar licht. Heerlijk!
Om zo snel en soepel mogelijk Gouda door te koersen heb ik een route gevonden die voorlopig mijn favoriet is (zie kaartje hierboven). De weg gaat langs de volgende paden en wegen: -voorwillense weg- -zuidelijke zwarteweg- -Graaf Florisweg- -statensingel- -Ridder van Catsweg- -bloemendaalse weg-. De route leidt mij -op een paar kleine stukken na- vrijwel alleen over fietspaden of autoluwe paden, en welgeteld drie stoplichten (die 's ochtends nog uitstaan). Gouda heeft in z'n recente geschiedenis (net zoals de meeste steden) al heel wat polders opgeslokt. En in plaats van alle wegen en boerderijen plat te walsen heeft Gouda ervoor gekozen om een deel te laten bestaan en als fietspad te gebruiken. Kijk, dat vind ik nou aardig...
Op de terugweg is het zonnig en een hoop insecten hebben voor het eerst dit jaar het luchtruim gekozen. Dat is vervelend, want om bij een snelheid van 35 km/u een vlieg in je oog te krijgen lijkt mij geen pretje. Ik stop om de zonnebril op te zetten. En of het nu psychisch is of niet, ik rijd gelijk 5 tot 7 km harder. Okee, de bril is gestroomlijnd, maar zo'n snelheidwinst is toch ook niet te verwachten. Ik zal het er maar op houden dat m'n angst voor een aanvaring met een gepansterd vliegbeest door het plaatsen van die bril is weggenomen, waardoor ik wat harder tegen de pedalen durf te duwen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten