Omdat mijn moeder, die in de Beemster woont, afgelopen weekend jarig was, heb ik de gelegenheid te baat genomen en een lekkere fietstocht die richting ondernomen. Toen ik zondag ochtend 1 juni mijn fiets ingleed was het somber en grauw. Niet het meest ideale weer voor een toeristisch tochtje. Maar goed, ik ging op pad. Het eerste deel van de route kende ik nog van de tijd dat ik in Gouda werkte; via de pont van Schoonhoven de Lek over en langs de Vlist richting Gouda. Bij Haastrecht ging ik rechtsaf richting Oudewater. Een oud landschap vol met mooie kleine dorpjes die er in het gedimde ochtendlicht stil bijlagen. Hekendorp, Hoge Brug, Driebruggen, Waarder, Nieuwerbrug, Zegveld, Achttienhoven, Woerdense verlaat.... ik kwam, zag en fietste door. Via een weg die het riviertje De Kromme Mijdrecht flankeerde ging ik verder naar het Noorden. Veel boerderijtjes en weilanden, Holland op z'n moois. Alleen jammer dat het zo verdomd bewolkt is.
Tien kilometer verder ging De Kromme Mijdrecht over in de Amstel. Was het tot nu toe doodstil op de weg, na Uithoorn wordt het wat drukker. Wandelaars, fietsers, hardlopers en roeiers. Ze zijn allemaal heel gezond bezig deze morgen. Tussen Amsterdam en Uithoorn begint het een beetje te miezeren. Ik mis de afslag die ik van tevoren in m'n GPS had ingeprogrammeerd en moet een stukkie terug. De route die ik door Amsterdam volg is een andere als die van vorig jaar en is mij totaal onbekend. Ik heb deze door de fietsrouteplanner van Amsterdam laten uitrekenen. Vol spanning rijd ik de hoofdstad in, gaat het zonder geklooi en eindeloos fout rijden lukken ?
Jawel ! Petje af, ik word over duidelijke fietspaden en door stille buitenwijken geleid, en rijd binnen no-time over de Schellingwoude brug. Daarmee ben ik weer op bekend terrein. Nu langs het Noordhollands kanaal naar boven, en via Purmerend kom ik in de Zuid-Oost Beemster aan, alwaar mij ouders een huis bewonen.
Ik word verwelkomt met gebak en koffie, de broers met schoonzussen zijn er, evenals de kinders. Het is gezellig. Na een paar uur wordt het weer tijd om op te stappen, want de terugweg is nog lang. Ik ga niet dezelfde weg terug, maar neem de snelroute langs het Amsterdam-Rijnkanaal. En weer fiets ik tientallen kilometers vrijwel alleen op een lekker brede weg die helemaal voor mij alleen is. Hier is een Quest voor gemaakt ! Hoewel ik mijn benen nu wel wat begin te voelen houd ik het tempo er wel in. Zonde om van zo'n strakke weg geen optimaal gebruik te maken. Na Maarssenbroek moet ik de weg langs het kanaal even verlaten omdat er een haven incluis industrie terrein ligt. Maar ook die hobbel weet ik dankzij de GPS moeiteloos te nemen.
Vóór Nieuwegein wordt het nog even opletten, maar als ik eenmaal de brug bij Nieuwegein over ben, ben ik weer op bekend terrein en gaat het op de automatische piloot naar huis. Dat was weer een lekker tochtje.
(114 km heen, 100 km terug)
Hoi Rob,
BeantwoordenVerwijderenbeetje een vreemde plek voor mijn vraag maar ik kon geen e-mail vinden.
Ik las op je blog van de schade in mei 2007. Ik heb gisteren op weg naar cycle vision een zelfde schade opgelopen bij mijn mango. Wel wat erger want er is sprak van scheuren. en een heus gat.
Misschien heb je behalve wat ik in je verslag lees nog tips (hoe kwam je bijvoorbeeld aan de goede kleur, mijn mango is ook rood)
groeten,
Nico steur
njm.steur@quicknet.nl
mango_72
Hallo Nico,
BeantwoordenVerwijderenErg vervelend zo'n crash. Je fiets wordt nooit meer zo mooi als hij was (tenzij je er een hoop geld tegenaan gooit). Ik had er ook een gat en enkele scheuren inzitten. Dit heb ik een jaar geleden met glasvezel en epoxy gerepareerd. Voor het opvullen en gladmaken van de buitenkant (de gelcoat), heb ik pasteuze epoxyhars gebruikt. Dit heb ik bijgekleurd met (standaard) rood pigment, gekocht bij Polyservice in Nieuwerkerk aan de IJssel. De kleur kreeg ik niet helemaal passend, maar op een afstand zie je dat niet. Vooral het polijsten van de pasteuze hars was een flink werk, en daar ben ik nog niet helemaal mee klaar (kwestie van geen zin zullen we maar zeggen).