Molens

Een week geleden weer eens naar Kinderdijk gereden. Het was zwaar bewolkt, maar ik had een kleine hoop dat tegen de tijd dat ik aangekomen zou zijn, de zon zich even zou laten zien. Helaas, niet dus. Het bleef zwaar bewolkt. Er liep een vijftal fotografen van een fotoclubje wat mismoedig met statief over de schouder wat heen en weer te slenteren. Maar die zondag was er geen sprake van "Kinderdijk in de ochtend met een mooie zonsopkomst" - plaatjes.  Teleurgesteld door de weergoden gingen de fotografen en ik weer terug naar huis.

Heel anders was het vandaag. Vrijwel geen wind, vorst aan de grond en een heldere hemel. In Gorinchem was het nog wolkenloos, maar in de polders dienden de eerste mistbankjes zich al aan. Deze bankjes werden richting bestemming allengs groter. Toen ik bijna op punt van bestemming was aangekomen reed ik een muur van mist in, met een zicht van minder dan tien meter. Ik was nog even bang dat deze mist een spelbreker zou worden, maar een paar honderd meter voor de beroemde molens klaarde het gelukkig op.

Het was er rustig. Er stond een handvol fotografen, en een enkele irritante drone verstoorde de ochtend rust, maar verder was het de moeite waard.