Bij het vervangen van de 'boordcomputer' heb ik ook tegelijk maar de andere elektrische onderdelen van mijn fiets aangepakt. Al sinds ik ermee rond rijd, prijkt op de achtersteven van mijn fiets een (eveneens) zelfgebouwd achterlicht. Destijds (alweer tien jaar geleden) deed ik dat met epoxy hars. Anno 2015 doen wij dat met de 3D printtechniek (gelieve voorgaande zin te lezen met de stem van Chriet Titulaer in het achterhoofd).
Mijn nieuwe achterlicht zal gaan bestaan uit drie lampen; twee voor de richting-aanwijzers en één voor het hoofdlicht. Op ebay heb ik al de diverse onderdelen bij elkaar gesprokkeld:
Een en ander kwam (uiteraard) uit China, dus het duurde even voordat alles binnen was. De grootste lens is van glas en heeft een doorsnede van 51mm. Dat wordt dan het hoofdlicht, van dat andere kappie ernaast heb ik een zakkie vol, ik kon ze kopen per tien, voor 2 euro of zo. De ringleds erboven zet ik hier dan achter en dat alles gaat in de te printen lichtkap. Met ouderwets potlood en papier (sorry Chriet) en een gewone analoge schuifmaat, maak ik een schets:
En daarna dan aan de gang met Sketchup. Dit is niet makkelijk. Althans voor mij dan, want ik ben een redelijke newbie op cad/cam gebied. Daar komt nog bij dat het ontwerp wel 'schoon' moet zijn, anders verslikt de 3D printer zich in de lamp, met onvoorspelbare resultaten tot gevolg.
Maar na veel vallen en opstaan, en na heel veel uren klooien en opnieuw beginnen, heb ik iets ontworpen dat door de printer geslikt gaat worden. Ik check dat van tevoren met het programma
Netfabb Basic, een gratis programma dat .stl bestanden kan scannen op fouten. Daarvoor moet ik eerst een module downloaden en installeren voor Sketchup, waarmee ik .stl bestanden kan converteren naar .stl. Ik heb dan nu dus een ontwerp, en daarna volgt het printen (om met Chriet te spreken: wocht vervolgt ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten