De 3D printer dus. Voor de geïnteresseerden: het is een Prusa I3, en hij heeft mij ongeveer 400 euro gekost. Ik kan er ABS, PLA en nog een paar andere soorten kunststof mee printen, maar omdat PLA verreweg het makkelijkst print, ga ik deze gebruiken voor mijn project. Maar eerst moet er gemeten worden. Ik koop in een hobbyzaak een kilo KinderKnutselKlei en figuurzaag de twee belangrijkste onderdelen van het Arduino project: de Arduino zelf en het LCD scherm. Deze onderdelen prak ik samen met de klei op de kast van het rechter bovenwiel, en ik boetseer net zolang totdat ik een fraai resultaat heb. Ik moet hierbij opletten op de maximale printgrootte van mijn printer: ongeveer 18,5 bij 19 centimeter.
Het boetseerwerk in mijn fiets |
Het 3D model bestaat uit zes afzonderlijk te printen onderdelen, die ik met M3 schroefjes aan elkaar ga zetten. Dit maakt het soldeerwerk makkelijker, en bekort de printtijd per onderdeel aanzienlijk. Dit laatste telt voor mij het zwaarst, omdat mijn printer weliswaar prima werkt, maar nog niet alle kinderziektes zijn eruit. Het zou dus zomaar eens kunnen dat er na acht uur printen een storing optreedt, en ik naast een hoop PLA ook een hoop tijd kwijt ben. Dat is vervelend, en dus print ik de kast maar in zes delen uit. Hieronder even een kort filmpje in (semi) 3D.
En als de printer aan het werk is ziet dat er ongeveer zo uit (let niet op de herrie: er rammelt nog ergens iets aan mijn printer, nog steeds niet gevonden :-(
Hierboven print de printer de achterkant van het schakelkastje, waar de Aduino tegenaan geschroefd wordt. De gaatjes zitten er al in geprint, evenals de afstands-busjes. Lekker makkelijk ;-)
Ik heb nu een aantal wandjes afgedrukt, als alles af is kan het grote passen en meten beginnen. Wordt vervolgt.
(PS: voor wie meer wil weten over mijn printer: 3d.robbroek.nl. De Nederlandse versie is nog niet volledig, de Engelse wel (bijna))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten