29 oktober 2006

Horizon verrijking



Doordeweeks rijd ik met m'n auto naar het werk. En in deze tijd is dat nog vervelender dan anders, omdat ik mijn ogen liever van de weg houd dan erop. Er is immers rond dit jaargetijde veel moois te zien, en dat moois bevindt zich in de regel niet op de snelweg. Ernaast liggen echter mooie mistbankjes, staan mooie bomen hun prachtig geel verkleurde bladeren te verliezen, en komt de zon op vanachter een pittoresk wolkenbankje.

Aangezien het al een paar dagen prachtig weer was geweest, waren m'n verwachtingen voor zaterdag hoog gespannen. Toen ik die dag opstond en de gordijnen verschoof, was de lucht grijs en saai. Niks mooie wolkenluchten. Toch maar met de Quest op pad, misschien werd het nog wel beter.

Ik fietste vandaag richting Papendrecht. Er ligt een mooi fietspad langs de A15. Het is rustig, het asfalt is glad en ik voer het tempo op. Ik ben prima hersteld van de lange fietstocht van vorige week en het fietsen gaat eveneens prima. Het dakje is vanwege de dreigende luchten gemonteerd, het belemmert m'n zicht aan de zijkanten behoorlijk, maar zo fotogeniek is het landschap door het bedompte weer vandaag ook weer niet. Fotogeniek ben ik zelf kennelijk wel, want diverse automobilisten gaan naast mij rijden en kijken nieuwschierig naar die vreemde kwast in die rare fiets. Zo doe ik toch nog wat aan horizon verrijking, neem ik aan...

Rond Sliedrecht wordt er her en der aan de weg gewerkt, en word ik gedwongen van m'n mooie fietspad af te wijken. Ik bolder door wat woonwijkjes en steek de A15 over, om daarna de polder weer op te zoeken. De weg is leeg, de hemel echter niet. Het wordt steeds donkerder, en ik zet m'n licht aan. Ik blijf liever goed zichtbaar op die polderweggetjes. Het blijft gelukkig droog.

Als ik bijna thuis ben zie ik aan de accumeter dat een van de accu's leeg is. Het is de eerste keer dat ik dit meemaak. De accu is ongeveer negen maanden geleden voor het laatst opgeladen. Het is een Lithium Polymeer accu met een capaciteit van 5500mAh. Het grote voordeel van Li-Po is de lage ontlading, deze bedraagt ongeveer 3% per maand, terwijl NiMh accus soms wel 30% per maand kunnen ontladen.

Thuis tap ik m'n Garmin Venture leeg en pletter de afgelegde route via GPS Visualizer in een leuk Google-maps kaartje. Weer lekker gefietst

22 oktober 2006

Quest versus TomTom



Omdat enkele collega's mij al geruime tijd aan m'n kop zeurden over dat ze mijn nieuwe fiets wilden zien, moest ik er toch aan geloven. Ik werk op dit moment in Nijmegen, en dat ligt nou niet direkt naast de deur. Omdat ik niet van plan ben om een voor mij totaal onbekende route grotendeels in het donker af te leggen, neem ik een halve dag vrij. Ik vertrek in het ochtendschemer. Er staat een stevig briesje, maar dat kan ik alleen zien aan de bomen. In de fiets merk ik er weinig van.

Ik fiets vandaag voor het eerst met het inmiddels beroemde versatile-dakje. Toen ik het bestelde ging ik uit van een levertijd van zes weken, maar het lag binnen twee dagen op de deurmat. Waar ik vandaag ook voor het eerst mee fiets is de TomTom navigatie. Ik heb een 12V aansluiting aan boord, en heb de TomTom software op een PDA draaien, die ik vervolgens via een sigaretten-aansteker aansluiting met de accu verbonden heb.

TomTom is geen ster in het uitrekenen van fietsroutes, het is echter wel mogelijk om via een vooraf ingestelde route te rijden. Dit kan je doen door in de reisplanner een route uit te zetten langs een aantal waypoints, en de software hierlangs vervolgens een routeplan uit te laten rekenen. Maar ik dwaal af, we gaan weer op pad.

Ik volg eerst de ventweg langs de E31. In het begin is deze wat hobbelig, maar later wordt het asfalt beter en beter. Bij Zaltbommel ga ik de Waal over. Hier heb ik de keus tussen het fietspad langs de N322 of een meer toeristische route over het Maas-Waal fietspad. Ik heb geen haast vandaag, en dus kies ik voor het laatste. TomTom denkt hier echter anders over, en probeert mij constant richting de N322 te sturen. Ik heb de waypoints op het Maas-Waal fietspad gezet, maar om de een of andere reden gaat het er bij het apparaat niet in dat ik liever over een rustige dijk met een mooi breed fietspad fiets, dan naast voortdenderdende tientonners. Het fietspad wordt op de TomTom-kaart echter goed aangegeven, en ik stoor mij verder niet aan de aanwijzingen die mij via het oortelefoontje worden toegesproken.

Na 84 kilometer kom ik in Nijmegen aan. Ik weet de portier van Philips/NXP zover te krijgen dat hij mij één keer zonder het juiste pasje doorlaat. Hij kent het verschijnsel Velomobiel, want Rob Jansen komt hier ook regelmatig met zijn bolide de slagbomen voorbij. Deze week heb ik zijn fiets echter niet op de gebruikelijke plaats in de stalling zien staan. Jammer. Ik ga er maar vanuit dat hij van een welverdiende vakantie aan het genieten is.

De fiets wordt door de m'n collega's bewonderd, betast en bekeken. Ik werk een halve dag mijn gebruikelijke taken af en ga weer op pad. Ergens bij Beuningen heb ik weer een flink meningsverschil met TomTom. Ik mis ergens een waypoint en Ome Tom vindt dat ik daar eerst nog even een bezoekje aan af moet leggen. Mij niet gezien. Ik rij stug door. TomTom probeert mij er op allerlei manieren van te overtuigen dat ik het verkeerde pad ben ingeslagen. Keer om, probeer om te draaien, keer om, keer om, keer om. Als hij merkt dat ik niet op zijn avances inga, probeert hij het op een andere manier; 'ga bij de volgende kruizing links en direkt daarna weer links'. Of: 'u nadert een rotonde, ga deze helemaal rond, vierde afslag'. Ik ben echter niet van gisteren en blijf standvastig op koers. Na een tijd is voor mij de maat vol. Ik stop en vertel het apparaat dat hij de waypoints die wij gepasseerd zijn als bezocht kan markeren. Nu houdt hij eindelijk z'n kop.....

De route die ik terug rijd gaat via de noordzijde van de Waal. Ik ga de brug over de Waal via de A50 over en kies vervolgens de Waal-dijk en de diverse N-weggetjes. Het is hier heerlijk rustig. Zo langzamerhand gaat bij mij het kaarsje uit. Het tempo zakt langzaam aan steeds verder, maar het Betuwse landschap blijft boeien. Als na een buitje de zon doorbreekt krijg ik weer wat mentale energie. Na in totaal 170 kilometer te hebben afgelegd kom ik redelijk vermoeid maar intens tevreden in Gorinchem aan. Dit was een lekker tochtje !

15 oktober 2006

Tijd van klussen en tijd van fietsen

De tijd van klussen is nu nagenoeg voorbij. Er moesten nog een paar laatste hobbels geslecht worden en toen was de fiets toch echt af. Een van die hobbels was het op elkaar zetten van de boven- en onderkant van de Quest. Altijd weer leuk werk. Eerst siliconenkit ertussen en daarna de moertjes en boutjes erin. Vooral de twee moertjes achter de stoel zijn slecht bereikbaar; de fiets moet op z'n kant en de monteur (ik dus in dit geval) moet er op zijn beurt weer op z'n kant en overdwars in. Daarna was het tijd voor een van de laatste toevoegsels, de kapjes op de spiegeltjes.



Voor geïnteresseerden: die chromen kapjes kostten 40 euro per stuk. Is dat niet wat veel? Jawel, maar die kapjes zijn alleen verkrijgbaar bij de betere drogist of parfumzaak, het zijn namelijk de dopjes van een flesje DKNY parfum. Als je zo'n kapje koopt, krijg je er dus geheel gratis een flesje parfum bij.



De kapjes passen precies over de standaard Quest spiegeltjes die door Velomobiel gemonteerd worden. Het enige dat ik nog moest doen is er een gaatje in boren (ruim genoeg, zodat ik de spiegeltjes ook nog kan verstellen, altijd handig), en ze met een stuk zwart elektra-tape vastzetten. En hier dus het resultaat:



Als toegift nog een plaatje:

08 oktober 2006

Sneak Preview

't Is nog niet helemaal af, maar hier alvast een sneak preview....

06 oktober 2006

Knipperlicht Blues

De afgelopen dagen heb ik met plezier de buienradar mogen aanschouwen. De herfst begint zich eindelijk een beetje warm te draaien en de temperaturen kelderen. Wat deze week echter ook kelderde was mijn humeur. Ik vertel.....

Ben begonnen met het aanleggen van de elekta-aders. Lekker in huis, terwijl de regen zachtjes tegen het zolderraam tikt. Toen alles netjes op lengte gebracht was, de aders netjes ingepakt, en de stekkertjes netjes vast gesoldeerd, ging ik vol goede moed naar de garage om een en ander aan te sluiten en te testen.

Ik laad de spullen in een krat en terwijl ik m'n schoenen aantrek barst er buiten een stortbui los. Geeft niet, de paraplu staat al paraat. Ik spoed mij naar de garage, om daar tot de ontdekking te komen dat het garageplein is opgebroken. Overal liggen tegels. Ook voor de garagedeur. Snel smijt een halve kuub (kan ook iets minder zijn geweest) stenen ergens in een hoek. Als de garagedeur vrij is, ben ik al aardig doorweekt.

Hops, aan de slag maar weer. Kabelbindertjes vastplakken, tie-wrappies erdoor, kabels eraan en stekkertjes aansluiten. Zo, nu alleen nog maar de hoofdstekker in de schakeldoos, de accu eraan en eens kijken of de knipperlichten het doen.

Nakko........

De standlichten doen het, maar als ik de richting aanwijzer een kant opgooi gebeurt er van alles, maar niet dat wat ik wil. Hoe kan dit nou ?!??!? Ik had alles een maand geleden nog getest, en toen werkte alles nog prima!! Ik tel tot 10. Helpt niet. Ik tel tot 34983. Dat lijkt te werken.... Rustig haal ik de schakeldoos los en ga weer terug naar huis om mij over het inwendige ervan te buigen. Het regent nog steeds. Van mij mag 't.

Twee dagen en tweehonderd grijze haren verder ben ik eindelijk achter het probleem. De zon schijnt, de geest is weer helder en de knipperlichtjes knipperen nu weer links, en dan weer rechts, precies zoals ik het wil. Nu alleen nog de koplampen aansluiten en afstellen, en dan kan de kap er weer op, en dan kan ik weer fietsen.....

01 oktober 2006

Ik Wil Fietsen !!



Dat is pech. M'n fiets staat al twee weken lang in de steigers, en het is al twee weken lang mooi weer. Bovendien moest m'n fotowebsite af. Daar zitten nu heel wat uren in, maar het is gedaan, het is af en het is klaar. Dus foto's van onze recente vakantie in Centraal Azië zijn nu voor de buitenwereld te bezichtigen.

Dus zou ik nu flink aan de gang met de Quest kunnen gaan. Maar een mens blijft nu eenmaal een sociaal dier, en ook ik kom zo af en toe niet onder m'n sociale verplichtingen uit, en dan ligt het werk weer even stil. Zijn er dan helemaal geen vorderingen op het Quest-front ? Gelukkig wel, het achterlicht is gemonteerd, de knipperlichten zitten erop en de koplampen zijn aangesloten. Nu een en ander aan de fiets bevestigd is zie ik dat er nog wel ruimte is voor enkele verbeteringen, maar die schuif ik even op de lange baan. Reden: Ik Wil Fietsen !!!

Komende dagen ga ik mij bezig houden met het installeren van de elektra. Er moeten nog schakelaars voor de knipperlichten en de claxon gemonteerd worden, en de verlichting moet nog aangesloten worden. Daarna gaat de kap erop en kan ik weer gaan fietsen. Zal je zien dat tegen die tijd stormt, hagelt, sneeuwt en dondert....